សព្វថ្ងៃនេះ កសិផលមានដូចជាបន្លែ ស្រូវអង្ករ ផ្លែឈើជាដើមនៅលើទីផ្សារ ភាគច្រើនមានផ្ទុកសារធាតុជាតិគីមី។ កសិករខ្មែរស្ទើរគ្រប់រូបប្រើប្រាស់ថ្នាំដែលផ្ទុកសារធាតុគីមី ដែលជួយឱ្យបន្លែផ្លែឈើលូតលាស់ល្អ។ ពួកគាត់គិតថា វាជាវិធីតែមួយគត់ ធ្វើឱ្យផលដំណាំរបស់គាត់ដើរទាន់ទីផ្សារ។ តែពួកគាត់ភ្លេចគិតទៅដល់ផលប៉ះពាល់ទាំងឡាយ ទាំងអ្នកដាំ ទាំងអ្នកទទួលទាន។
ថ្នាំពុលការពារដំណាំ ជាអ្វី?
កសិករខ្មែរយើងបានហៅឈ្មោះខុសៗគ្នា ចំពោះថ្នាំដែលផ្ទុកសារជាតិគីមី។ ពួកគេបាននិយមហៅថា ថ្នាំពុល ថ្នាំពុលគីមី ថ្នាំ គីមីកសិកម្ម ឬថ្នាំកសិកម្ម។ ដោយឡែកនៅពេលនេះ ទស្សនាវដ្ដី សុខភាពយើង សូមប្រើពាក្យថ្នាំពុលការពារដំណាំ ជាពាក្យដែលមាន ន័យដូចថ្នាំពុល ហើយជាថ្នាំកសិកម្មមួយប្រភេទ។
ថ្នាំពុលការពារដំណាំ ដែលកសិករយើងនិយមប្រើប្រាស់មាន ដូចជាថ្នាំសម្លាប់សត្វល្អិត ថ្នាំសម្លាប់ស្មៅ ថ្នាំជីគីមី និងថ្នាំបាញ់ ជំនួយការលូតលាស់ដល់បន្លែ និងផ្លែឈើទៅលើស្លឹក ឬដើមជាដើម។ ដូច្នេះថ្នាំពុលការពារដំណាំ គឺជាថ្នាំដែលប្រើប្រាស់សម្រាប់ សម្លាប់ ឬបណ្ដេញកត្ដាចង្រៃរបស់ដំណាំ និងការពារកសិផលដើម្បី ជំនួយការលូតលាស់។
អត្ថប្រយោជន៍របស់ថ្មាំពុលការពារដំណាំ
ការប្រើប្រាស់ថ្នាំពុលការពារដំណាំ ផ្ដល់អត្ថប្រយោជន៍។
– ថ្នាំពុលការពារដំណាំជាមធ្យោបាយមួយមានប្រសិទ្ធិភាពឈ្នះលើកត្ដាចង្រៃផ្សេងៗ មានដូចជាសត្វល្អិត សត្វកកេរស្មៅជា ដើម
– ថ្នាំពុលការពារដំណាំ អាចកាត់បន្ថយ ឬទប់ស្កាត់ការបំផ្លាញដំណាំបានក្នុងពេលខ្លី
– ការប្រើថ្នាំពុលការពារដំណាំ ងាយស្រួលដោយបរិមាណថ្នាំតិច និងត្រូវការពេលតិចសម្រាប់បាញ់
– កសិផលដែលបាញ់ថ្នាំមានរូបរាងល្អ ធ្វើឱ្យអ្នកប្រើប្រាស់ចូលចិត្ដទិញ។
ផលប៉ះពាល់របស់ថ្នាំពុលការពារដំណាំ
គ្មានថ្នាំពុលការពារដំណាំណាដែលគ្មានគ្រោះថ្នាក់ដល់សុខភាពមនុស្សនោះទេ វាអាស្រ័យទៅលើកម្រិតពុលតិច ឬខ្លាំងតែប៉ុ ណ្ណោះ។ ថ្នាំពុលការពារដំណាំអាចបង្កគ្រោះថ្នាក់ ទាំងអ្នកដាំ ទាំងអ្នកបរិភោគ។
1- ផលប៉ះពាល់ចំពោះអ្នកដាំ
ថ្នាំពុលការពារដំណាំអាចបង្កគ្រោះថ្នាក់ដល់អ្នកដាំ។ ជាតិពុលអាចចូលទៅក្នុងខ្លួនមនុស្សតាមច្រក៣ធំៗ គឺតាមស្បែក តាមមាត់ និងតាមផ្លូវដង្ហើម។
– តាមស្បែក ៖ ការពុលរបៀបនេះជួបប្រទះច្រើន។ វាកើតឡើងនៅពេលដែលកសិករបាញ់ថ្នាំ ដោយមិនស្លៀកពាក់ ការពារទឹកថ្នាំប្រឡាក់ជាប់ខ្លួន ទឹកថ្នាំសើមជាប់ខោអាវ ឬជួនកាលពួកគាត់លាយថ្នាំដោយដៃទទេ។ បរិមាណ និងល្បឿនដែលថ្នាំពុល ការពារដំណាំជ្រាបចូលក្នុងស្បែក មានកម្រិតខុសៗគ្នា ដោយអាស្រ័យផ្នែកផ្សេងៗរបស់រាងកាយ។ កន្លែងដែលថ្នាំពុលការពារដំណាំ ជ្រាបចូលច្រើនជាងគេ គឺនៅត្រង់បរិវេណតម្រងនោម ថ្ងាស គុម្ពត្រចៀក និងលលាដ៏ក្បាល។
– តាមមាត់ ៖ កើតឡើងនៅពេលកសិករហូបចំណី ឬពិសាបារី ដោយមិនបានលាងដៃដែលប្រឡាក់ជាតិថ្នាំ។
– តាមផ្លូវដង្ហើម ៖ កើតមានឡើងនៅពេលបាញ់ថ្នាំមិនបានពាក់ម៉ាសរុំមុខ ឬចូលកន្លែងដែលទើបនឹងបាញ់ថ្នាំហើយ។
ការពុលមាន២ដំណាក់កាល គឺការពុលភ្លាម និងការពុលរ៉ាំរ៉ៃ។
– ការពុលភ្លាម ៖ កើតមានឡើងភាគច្រើនទៅលើកសិករដែលប្រើថ្នាំពុលដោយផ្ទាល់។ ការពុលនេះអាចលេចចេញក្នុង រយៈពេលកន្លះម៉ោង ឬមួយម៉ោង និងអាចបន្ដរហូតដល់២៤ម៉ោង អាស្រ័យទៅតាមប្រភេទនៃថ្នាំ។ ការពុលអាចបណ្ដាលឱ្យមានអា ការឈឺក្បាល ឈឺចាប់សាច់ដុំ ហូរញើសខ្លាំង រមួលសាច់ដុំ រាករូស ពិបាកដកដង្ហើម ស្រវាំងភ្នែកជាដើម។ ករណីពុលខ្លាំងអាចប្រកាច់ ឬសន្លប់។
– ការពុលរ៉ាំរ៉ៃ ៖ កើតមានឡើងដោយសារប៉ះពាល់ថ្នាំដោយប្រយោល ឬការប្រើថ្នាំក្នុងរយៈពេលវែងតែតិចតួច។ ការ សន្សំទុកជាតិថ្នាំក្នុងរាងកាយរយៈពេលយូរ ធ្វើឱ្យមានការពុលខ្លាំងទៅលើភ្នែក បេះដូង សួត ក្រពះ ពោះវៀន ថ្លើម តម្រងនោម ខួរ ក្បាល និងសរសៃប្រសាទរបស់លោកអ្នក។ ការពុលរ៉ាំរ៉ៃមានរោគសញ្ញា និងការបម្រែបម្រួលមិនល្អក្នុងរាងកាយដូចជា ៖
- ខ្សោយសាច់ដុំ ដូចជាចាប់អ្វីមួយចេះតែរបូតពីដៃ
- ដំណើរទ្រេតទ្រោតដូចអ្នកស្រវឹងស្រា ញ័រដៃញ័រជើងជាប់រហូត
- មានបញ្ហានៅលើស្បែក ដូចជាបែកស្រកា របកស្បែក កន្ទួលក្រហមជាដើម
- កើតរោគភ័យស្លន់ស្លោ ឃើញសភាពអ៊ូអរមិនបាន និងមានពេលខ្លះអាចប្រកាច់
- ជម្ងឺរលាកក្រពះ តម្រងនោម និងថ្លើម
- កម្លាំងមានការថយចុះជាលំដាប់ ធ្វើការឆាប់ហត់
- ប៉ះពាល់ដល់សរសៃប្រសាទ ដែលធ្វើឱ្យថយចុះការចងចាំ មានការផ្លាស់ប្ដូរជាចរិតឆេវឆាវ ឆាប់ខឹង ឬក៏អាច ស្ពឹកមួយចំហៀងខ្លួនជាដើម
- បំផ្លាញប្រព័ន្ធការពារសព៌ាង្គកាយដែលអាចធ្វើឱ្យកសិករងាយទទួលជម្ងឺ
- អាចបណ្ដាលឱ្យកើតមានជម្ងឺមហារីក ដូចជាមហារីកថ្លើម ស្បែក សុដន់ គ្រាប់ឈាម(ឈាមសស៊ីឈាម ក្រហម)ជាដើម។
2- ផលប៉ះពាល់ទៅលើអ្នកបរិភោគ
ការបរិភោគបន្លែ ផ្លែឈើ និងស្រូវអង្ករដែលមានថ្នាំពុលអាចបង្ករោគសញ្ញ និងភាពធ្ងន់ធ្ងរយូរអង្វែង ឬឆាប់រហ័ស គឺអាស្រ័យទៅលើសារធាតុគីមី រយៈពេលដែលប៉ះពាល់ និងកម្រិតពុលរបស់វា។ ភាគច្រើនថ្នាំពុលការពារដំណាំ សុទ្ធតែបង្កគ្រោះថ្នាក់ដល់ គ្រប់សរីរាង្គនៃរាង្គកាយ ជាពិសេសទៅលើប្រព័ន្ធប្រសាទ។
– គ្រោះថ្នាក់លើប្រព័ន្ធប្រសាទ ៖ ផលប៉ះពាល់មានជាច្រើន ដូចជាដល់ការចងចាំ ពិបាកប្រមូលអារម្មណ៍ ប្រែប្រួលបុគ្គលិក លក្ខណៈ ឆេវឆាវខ្លាំង ឈឺក្បាល សន្លប់ ប្រកាច់ជាដើម។
– គ្រោះថ្នាក់លើថ្លើម ៖ ថ្នាំពុលអាចនាំឱ្យមានជម្ងឺរលាកថ្លើមធ្ងន់ធ្ងរ។
– គ្រោះថ្នាក់លើក្រពះ ៖ ដូចជាក្អួតចង្អារ ឈឺពោះ រាករូសជាដើម។
– គ្រោះថ្នាក់លើប្រពន្ធ័ការពាររាង្គកាយ ៖ ថ្នាំពុលការពារដំណាំខ្លះអាចធ្វើឱ្យទន់ខ្សោយដល់សមត្ថភាពរាង្គកាយក្នុងការតប តប្រយុទ្ធនឹងការឆ្លងរោគ និងងាយស្រួលទទួលយកមេរោគឆ្លង។ ប្រសិនបើមានរោគរួចជាស្រេចហើយ ជម្ងឺនេះនឹងក្លាយជាជម្ងឺស៊ាំ មួយពិបាកព្យាបាល។
– គ្រោះថ្នាក់ដល់តុល្យភាពអ័រម៉ូន ៖ ថ្នាំពុលការពារដំណាំមានឥទ្ធិពលប៉ះពាល់ដល់អ័រម៉ូនបន្ដពូជ ដោយបណ្ដាលឱ្យការ ផលិតមេជីវិតរបស់បុរសថយចុះ និងបុរសមិនអាចមានលទ្ធភាពមានកូនបាន។
– គ្រោះថ្នាក់លើស្ដ្រីមានផ្ទៃពោះ និងទារកក្នុងផ្ទៃ ៖ វាអាចបណ្ដាលឱ្យការវិឌ្ឍន៍នៃគភ៌របស់ស្ដ្រីមិនប្រក្រតី រលូតកូន ទារកស្លាប់នៅក្នុងផ្ទៃ កើតមិនគ្រប់ខែ ឬក៏ទារកកើតមកហើយមិនគ្រប់លក្ខណៈ ប្រាជ្ញាអន់ថយជាងក្មេងដែលមិនទទួលឥទ្ធិពលថ្នាំ។
ដំបូន្មានអ្នកជំនាញ
សូមលោកអ្នកជាកសិករព្យាយាមប្រើជីធម្មជាតិ ជំនួសការប្រើប្រាស់ថ្នាំពុលការពារដំណាំ។ ឥឡូវនេះមានផលិតផលកសិកម្មដែលគ្មានប្រើថ្នាំពុលការពារដំណាំដាក់លក់ដែរ ដោយគ្រាន់តែផលិតផលទាំងនោះមើលទៅមិនស្រស់បំព្រង ស្លឹកក្រាស់ជាងផលិត ផលដែលប្រើថ្នាំពុល និងមានស្នាមអុចធ្លុះធ្លាយ ដោយការបំផ្លាញរបស់សត្វល្អិត។ ប៉ុន្ដែផលិតផលធម្មជាតិមានតម្លៃលើសពីផលិតផល ដែលដាំដោយប្រើថ្នាំពុល រហូតដល់២០ ទៅ៣០%ឯណោះ។ តម្លៃថ្លៃបន្ដិចមែន តែវាមានសុវត្ថិភាពសម្រាប់សុខភាពលោកអ្នក។ សូមចងចាំថាថ្នាំពុលសិកម្មពិតជាគ្រោះថ្នាក់ដល់សុខភាពលោកអ្នក។
ប្រភព ៖ ទស្សនាវដ្តី សុខភាពយើង លេខ០០៤ ខែឧសភា ឆ្នាំ២០០៦
Leave a Reply