ក្នុងចំណោមមូលហេតុនានា ដែលធ្វើឱ្យស្ដ្រីអញ្ជើញទៅពិគ្រោះជាមួយគ្រូពេទ្យនោះការធ្លាក់សក៏ជាបញ្ហាមួយដែលស្ដ្រី តែងតែយកចិត្ដទុកដាក់ខ្លាំងផងដែរ។ ការធ្លាក់សនេះអាចកើតមាននៅលើស្ដ្រីគ្រប់រូប។ ដោយការខ្លាចអៀនស្ដ្រីមួយចំនួនមិនហ៊ាន មកពិគ្រោះជាមួយគ្រូពេទ្យទេ ហើយខ្លះទៀតក៏ធ្វើការព្យាបាលទៅតាមការណែនាំតៗគ្នាដែរគ្មានវេជ្ជបញ្ជាត្រឹមត្រូវ។ ការធ្វើបែប នេះជាការខុសឆ្គងមួយ ព្រោះជម្ងឺនានាមិនអាចដូចគ្នាបានទេ ហើយត្រូវការរោគវិនិច្ឆ័យត្រឹមត្រូវទើបការព្យាបាលទទួលបានប្រសិទ្ធ ភាព។
នៅក្នុងលេខនេះ ទស្សនាវដ្ដី សុខភាពយើង បានធ្វើការសម្ភាសន៍ជាមួយលោកសាស្ដ្រចារ្យវេជ្ជបណ្ឌិត លៀងច័ន្ទរិទ្ធ ឯក ទេសរោគស្ដ្រីនៃមន្ទីរពេទ្យមិត្ដភាពខ្មែរសូវៀតធ្វើការបកស្រាយនូវប្រធានបទធ្លាក់សនេះជូនស្ដ្រីខ្មែរគ្រាន់ជាការយល់ដឹងពីបញ្ហា នេះ។
ធ្លាក់ស ជាអ្វី?
ធ្លាក់សជាការធ្លាក់នូវវត្ថុរាវដែលមិនមែនមានពណ៌ក្រហម ពោលគឺជាការហូរនូវទឹករាវមួយប្រភេទដែលមិនមែនជាឈាម ដែលហូរមកតាមទ្វារមាស ឬប្រដាប់បន្ដពូជស្ដ្រី។ ការធ្លាក់សនេះមានពីរប្រភេទ គឺការធ្លាក់សដោយសារតែមានជម្ងឺនិងការធ្លាក់ស ធម្មតាមិនមានជម្ងឺ។
1 . ការធ្លាក់សមានជម្ងឺ ៖ ជាការធ្លាក់សមួយប្រភេទដែលមានធុំក្លិនហើយពេលខ្លះទៀតអាចធ្លាក់ឈាមមកជាមួយទៀត ផង។ ការធ្លាក់សនេះបណ្ដាលមកពីមេរោគ ហើយនាំឱ្យកើតជម្ងឺស្ដ្រីនេះតែម្ដងក្នុងន័យថាការធ្លាក់សជារោគសញ្ញាមួយនៃរោគស្ដ្រី។ មេរោគដែលបង្កឱ្យមានការធ្លាក់សមានច្រើនប្រភេទ។
2 . ការធ្លាក់សធម្មតាមិនមានជម្ងឺ ៖ ជាការធ្លាក់សដែលមានសណ្ឋានដូចជាទឹកសម្បោរ ជាទឹករំអិលឬដូចផ្នែកសនៃពង មាន់ ហើយពុំមានធុំក្លិនទេ។ ជាទូទៅបើគេយកសនោះទៅពិនិត្យមើល គេមិនឃើញមានកោសិកាអ្វីទេមិនឃើញមានមេរោគ និងគ្មានគ្រាប់ឈាមសឡើយ។ នៅក្នុងមជ្ឈដ្ឋានប្រដាប់បន្ដពូជស្ដ្រី មានអាស៊ីតប៉េអាស់9ផះបcabពី៣,៨ទៅ៤,៥។ មជ្ឈដ្ឋានប្រដាប់ បន្ដពូជស្ដ្រីដែលមានប៉េអាស់ យ៉ាងនេះអាចទប់ទល់នឹងជម្ងឺផ្សេងៗបានដែលធ្វើឱ្យស្ដ្រីអាចការពារនឹងជម្ងឺនានា ដោយអាចជួយបង្អាក់ ការកកើតមេរោគដទៃទៀតបានជាច្រើននៅក្នុងប្រដាប់បន្ដពូជស្ដ្រី។
ការធ្លាក់សជារោគសញ្ញានៃជម្ងឺផ្សេងសទៀត
ការធ្លាក់សជារោគសញ្ញានៃជម្ងឺមួយចំនួនដែលមានដូចជាការរលាកទ្វារមាស រលាកស្បូនជាដើម។ ស្ដ្រីដែលមានជម្ងឺទាំង នេះតែងមានការធ្លាក់ស និងមានរោគសញ្ញាផ្សេងៗទៀត។
- ធ្លាក់សមានធុំក្លិន
- ក្រហាយនៅប្រដាប់ភេទ
- រមាស់ទ្វារមាស
- ឈឺចាប់ពេលរួមភេទ
- នោមញឹកញាប់ ហើយផ្សាជាដើម
មូលហេតុដែលបង្កឱ្យស្ដ្រីមានធ្លាក់ស
ការធ្លាក់សអាចបណ្ដាលមកពីផ្សិត។ ការធ្លាក់សម្យ៉ាងទៀតនោះគឺវាកើតមកពីមេរោគជាច្រើនដែលរួមផ្សំគ្នាកកើតទៅ ជាសនេះឡើង។ មួយវិញទៀតនោះចំពោះស្ដ្រីដែលប្រើប្រាស់ថ្នាំពន្យារកំណើតនិងចំពោះស្ដ្រីដែលមានផ្ទៃពោះក៏អាចមានការធ្លាក់ស បានដែរ។ មេរោគដែលនាំឱ្យមានការធ្លាក់ស មានដូចជាផ្សិត ទ្រីកូម៉ូណាល់ ហ្គាណឺរ៉ឺឡាជាដើម។ ការវិវត្ដន៍ពីមេរោគមួយទៅមេរោគ មួយទៀតការធ្លាក់សមានសភាពខុសៗគ្នាពីរោគស្ដ្រីដែលបង្កឱ្យមានការធ្លាក់សមួយទៅរោគស្ដ្រីមួយទៀត។ ការមានអាការខុសគ្នា នេះតម្រូវឱ្យគ្រូពេទ្យកំណត់រោគវិនិច្ឆ័យឱ្យច្បាស់លាស់ដើម្បីដាក់ចេញជាការព្យាបាលមួយឱ្យមានប្រសិទ្ធភាព។ ដូចនេះការធ្លាក់ស មានមូលហេតុច្រើន ពេលខ្លះមានមេរោគតែមួយប្រភេទហើយពេលខ្លះមានមេរោគច្រើនប្រភេទដែលបង្ក។
ការព្យាបាលជម្ងឺធ្លាក់ស
ការព្យាបាលជម្ងឺធ្លាក់ស គឺអាចព្យាបាលបានទៅតាមប្រភេទនៃមេរោគដែលបង្កហើយក៏មានប្រសិទ្ធភាពទៅតាមមេរោគ ទាំងនោះផងដែរ។ លោកអ្នកគួរតែព្យាយាមធ្វើយ៉ាងណាកុំឱ្យខូចមជ្ឈដ្ឋានប៉េអាស់ នៅត្រង់ប្រដាប់បន្ដពូជស្ដ្រីព្រោះបើប៉េអាស់ខូច មេរោគទាំងឡាយអាចជ្រាបចូលយ៉ាងឆាប់រហ័សទៅក្នុងខ្លួនស្ដ្រីបាន។ ប៉េអាស់នឹងខូចដោយសារតែស្ដ្រីឧស្សាហ៍លាងសម្អាតប្រដាប់ ភេទញឹកញាប់ពេក ដោយមិនត្រឹមត្រូវជាដើម។ ម្យ៉ាងវិញទៀតនោះដោយសារតែអ្នកជម្ងឺធ្វើការព្យាបាលអ្វីមួយដែលមានការ ពាក់ព័ន្ធទៅនឹងមជ្ឈដ្ឋាននោះជាសដើម។
ផលវិបាកនៅវ័យចំណាស់
ចំពោះស្ដ្រីដែលមានវ័យចំណាស់ គាត់មិនមានធ្លាក់សទេ។ ភាពស្ងួតនៅប្រដាប់ភេទនោះបណ្ដាលមកពីកង្វះអ៊ីដ្រូហ្សែន។ ប៉ុន្ដែបើគាត់មានការធ្លាក់ស ហើយមានធុំក្លិន និងមានធ្លាក់ឈាមតិចៗលាយមកជាមួយនោះ ត្រូវតែប្រុងប្រយ័ត្នព្រោះនេះជារោគ សញ្ញានៃជម្ងឺមហារីកមាត់ស្បូន។ ចំណែកឯស្ដ្រីដែលនៅលីវពេលដែលជិតដល់ពេលមានរដូវឬពាក់កណ្ដាលនៃថ្ងៃរដូវ តែងតែមានការ ធ្លាក់ទឹករំអិលដែលមិនមែនជាជម្ងឺ និងមិនមែនជាការធ្លាក់សមានជម្ងឺទេ។
វិធីបង្ការជម្ងឺធ្លាក់ស
វិធីបង្ការជម្ងឺនេះធ្វើឡើងទៅតាមមេរោគដែលបង្ក។ វិធីមួយទៀតនោះគឺស្ដ្រីមិនត្រូវលាងសម្អាតប្រដាប់ភេទច្រើនដងពេកទេក្នុងមួយថ្ងៃ និងត្រូវធ្វើការសម្អាតឱ្យបានត្រឹមត្រូវ គឺចាប់ផ្ដើមលាងសម្អាតពីផ្នែកខាងមុខទៅផ្នែកខាងក្រោយទើបជាការត្រឹម ត្រូវល្អ និងអាចចៀសផុតពីជម្ងឺស្ដ្រីនានាបានទៀតផង។
ដំបូន្មានអ្នកជំនាញ
បើលោកស្រីអ្នកនាងមានធ្លាក់សដែលមិនធម្មតា មានធុំក្លិន មានការឈឺចាប់ និងមានរយៈពេលយូរច្រើនថ្ងៃនោះលោកស្រីអ្នកនាងត្រូវតែប្រញាប់មកជួបអ្នកជំនាញដើម្បីប្រឹក្សា និងរកវិធីព្យាបាលឱ្យទាន់ពេលវេលាចៀសវាងការមកកាន់មន្ទីរពេទ្យយឺតពេល ធ្វើឱ្យជម្ងឺកាន់តែធ្ងន់ធ្ងរ។
ប្រភព ៖ ទស្សនាវដ្តី សុខភាពយើង លេខ៣៣ ខែតុលា ឆ្នាំ២០០៨
Leave a Reply