សិទ្ធរស់រានមានជីវិត សិទ្ធទទួលបានការអភិវឌ្ឃន៍ សិទ្ធចូលរួមបញ្ចេញមតិយោបល់ និងសិទ្ធទទួលបានការការពារពីសង្គម គឺជាសិទ្ធធំៗទាំង៤ ក្នុងបណ្តាសិទ្ធដទៃជាច្រើនផ្សេងទៀត ដែលកុមារគ្រប់រូបនៅលើពិភពលោករមែងត្រូវការ។ ការចូលរួមផ្តល់សិទ្ធពីសំណាក់អាណាព្យាបាល រាជរដ្ឋាភិបាល អង្គការជាតិ-អន្តរជាតិ និងជាពិសេសពីសង្គមទាំងមូលដល់កុមារ គឺជាអ្វីដែលពិភពលោកកំពុងផ្តោតការយកចិត្តជាខ្លាំងដើម្បីជម្រុញឲ្យយន្តការពារ និងលើកកម្ពស់សិទ្ធទាំងឡាយរបស់កុមារនៅជុំវិញសកលលោក។ តើនៅឆ្នាំនេះកម្ពុជា និងពិភពលោក កំពុងផ្តោតការចាប់អារម្មណ៍អ្វីខ្លះចំពោះបញ្ហាប្រឈមរបស់កុមារនាពេលបច្ចប្បន្ន?
បញ្ហាទាក់ទងទៅនឹង សមធម៌ សេវាសង្គម និងការថែទាំកុមារ គឺជាប្រធានបទសំខាន់មួយដែលមន្ត្រី និងថ្នាក់ដឹកនាំកម្ពុជា និងអង្គការក្រៅរដ្ឋាភិបាលមួយចំនួនលើកយកមកនិយាយនៅក្នុងទិវាកុមារអន្តរជាតិលើកទី៦៣នៅឆ្នាំ២០១២នេះ។ លោក អ៊ិត សំហេង រដ្ឋមន្រ្តីក្រសួងសង្គមកិច្ច អតីតយុទ្ធជននិងយុវនីតិសម្បទាបានមានប្រសាសន៍នៅក្នុងទិវាកុមារ កាលពីព្រឹកថ្ងៃទី២៩ ខែឧសភា ឆ្នាំ២០១២ ក្នុងឱកាសការប្រារព្ធទិវាកុមារអន្តរជាតិ នៅមជ្ឈមណ្ឌលសន្និបាតកោះពេជ្រថា រដ្ឋាភិបាលបានធ្វើការងារជាច្រើនដើម្បីការពារថែទាំនិងលើកស្ទួយកុមារ។ លោកបានបញ្ជាក់ថា រដ្ឋាភិបាលបានបង្កើតច្បាប់ដើម្បីការពារនិងគ្រប់គ្រងកុមារ។ រដ្ឋាភិបាលបានជួយទៅលើការចាក់វ៉ាក់សាំងបង្ការជម្ងឺ ការធ្វើឲ្យកុមារទទួលបានការរៀនសូត្រ បញ្ហាបង្កាទារកកុំឲ្យឆ្លងមេរោគអេដស៍ពីម្តាយទៅកូន បញ្ហារំដោះកុមារពីការធ្វើពលកម្ម និងបង្ការកុមារពីការជួញដូរជាដើម។ ក្នុងពិធីនោះ ប្រជាពលរដ្ឋ និងអង្គការក្រៅរដ្ឋាភិបាលនៅកម្ពុជា ក៏បានលើកសំណូមពរទៅកាន់រដ្ឋាភិបាលនូវការងារមួយចំនួនផងដែរ ដើម្បីជួយឲ្យកុមារទទួលបានសមធម៌ សេវាសង្គម ការថែទាំ ការជួញដូរកុមារជាដើម។
ភ្ជាប់ជាមួយព័ត៌មានខាងលើ គេហទំព័រសុខភាពកម្ពុជា សូមជម្រាបជូនប្រិយមិត្តអ្នកអានអំពីមូលហេតុប្រវត្តិនិងអត្ថន័យមួយចំនួនដែលនាំឲ្យមានការប្រារព្ធទិវាកុមារអន្តរជាតិនេះឡើង។ អត្ថន័យនៃទិវាកុមារអន្តរជាតិត្រូវបានប្រារព្ធឡើងដើម្បីឲ្យមនុស្សជាតិនៅលើកសកលលោកចងចាំមិនភ្លេច នូវឧក្រិដ្ឋកម្មដ៏សាហាវ និងព្រៃផ្សៃយង់ឃ្នងបំផុតរបស់ពួកហ្វាស៊ីសនៅថ្ងៃទី១០ ខែមិថុនា ឆ្នាំ១៩៤២ ដែលបានសម្លាប់ប្រជាជន ភូមិ លីឌីស៊ែ « សាធារណរដ្ឋសហពន្ធ័ឆែកនិងស្លូវ៉ាគី » ចំនួន១៩២នាក់ នៅក្នុងកសិដ្ឋានអូរ៉ាក។ ក្នុងនោះមានកុមារ ១០៥នាក់ត្រូវបានគេយកទៅសម្លាប់យ៉ាងព្រៃផ្សៃបំផុត ។ ម្តាយរបស់ក្មេងៗទាំងនោះ ត្រូវពួកវាបញ្ជូនទៅជំរុំប្រមូលផ្តុំ រីឯភូមិដ្ឋានត្រូវបានឆក់ប្លន់ និងដុតបំផ្លាញខ្ទេចខ្ទី។ រំលងក្រោយមក នៅថ្ងៃទី ១០ ខែមិថុនា ឆ្នាំ ១៩៤៤ ពូកឧក្រិដ្ឋកម្មហ្វាស៊ីស បានចាប់មនុស្ស១,១០០នាក់ ចាក់សាំងដុតកម្ទេចចោលទាំងរស់ នៅទីក្រុងអូរ៉ាឌូប្រទេសបារាំងដែលក្នុងនោះរួមមានកុមារតូចៗចំនួន២០០នាក់ផងដែរ។ វិនាសកម្មទាំងនេះហើយដែលធ្វើអោយកម្លាំងអ្នកស្នេហាសន្តិភាពគ្រប់ពណ៌សម្បុរ នាំគ្នាក្រោកឈរឡើងធ្វើការតស៊ូប្រឆាំងនឹងសង្រ្គាម ដែលបណ្តាលអោយមានមហន្តរាយដល់ទ្រព្យសម្បតិ្ត និង អាយុជីវិតមនុស្សជាតិទាំងពួង ដើម្បីការពារអាយុជិវិត ការពារសេរីភាព និង គាំពារបីបាច់ថែរក្សា កុមារ លើភពផែនដីយើងនេះ។
សូមរំឮកបន្ថែមផងដែរថា នៅឆ្នាំ១៩៤៥លទ្ធិហ្វាស៊ីស ត្រូវបានរលំរលាយដោយសារថ្វីដៃរបស់កងទ័ពអតីតសហភាពសូវៀត។ គ្រានោះមនុស្សជាតិទាំងឡាយ មានសេចក្តីសោមនស្សរីករាយជាខ្លាំង ដោយបានរួចផុតពីគ្រោះមហន្តរាយនៃលទ្ធិហ្វាស៊ីសដ៏សាហាវយង់ឃ្នងនេះ។ នៅខែមេសា ឆ្នាំ ១៩៤៩ សម្ព័ន្ធនារីប្រជាធិបតេយ្យអន្តរជាតិបានបើកសម័យប្រជុំនាទីក្រុងមូស្គូ ដោយបានសម្រេចយកថ្ងៃទី ១ ខែមិថុនា ឆ្នាំ ១៩៥០ ធ្វើជាទិវាកុមារអន្តរជាតិ។ សេចក្តីសម្រេចនេះត្រូវបានទទួលការឯកភាពពីអង្គការអន្តរជាតិនានា។ ក្នុងនោះរួមមានអង្គការសម្ព័ន្ធសហជីពកម្មករអន្តរជាតិ និងអង្គការសហពន័្ធយុវជនប្រជាធិបតេយ្យពិភពលោកផងដែរ។
ទាក់ទិនទៅនឹងបញ្ហានេះផងដែរ នាខែមេសាឆ្នាំ១៩៥២ នារីយែន នារីនៅប្រទេសអូទ្រីស បានបើកសន្និបាតមួយ ដែលមានឈ្មោះថាសន្និបាតការពារកុមារ។ នៅ ឆ្នាំ ១៩៥៥ ស្ត្រីជាម្តាយនៅលើសកលលោកបានធ្វើមហាសន្និបាតមួយ ដើម្បីបរិហារទោសពួកចក្រពត្តិ ដែលមានឧបាយកលធ្វើសង្រ្គាមគម្រាមកំហែងដល់អាយុជីវិតមនុស្សជាតិ និង កុមារតូចៗរាប់លាននាក់ទៅលើប្រទេសជាតិនានា ។ មហាសន្និបាតនោះបានអំពាវនាវដល់មនុស្សទាំងអស់នៅលើទ្វីបទាំង៥ អោយរួបរួមកម្លាំងគ្នាធ្វើការតស៊ូដោយមិនសំចៃកម្លាំង ដើម្បីសន្តិភាពដ៏រឹងមាំ នៅលើពិភពលោក និងដាច់ខាតប្រឆាំងនឹងអំពើឧក្រិដ្ឋកម្មឃោឃៅព្រៃផ្សៃ ដែលមានរួបភាពដ៏អណោចអាធម៌ដូចនៅលីឌីស៊ែ និង អូរ៉ាឌូ។
ពិភពលោកបានកំណត់ថាថ្ងៃទី ១ មិថុនា ជាទិវាចងកំហឹងឈឺចាប់យ៉ាងសម្បើមសម្រាប់ការរំលោភសិទ្ធិរបស់កុមារ ហើយវាក៏ជាទិវាមួយដែលបំផុសស្មារតីដល់មនុស្ស ជាតិ ទាំងមូលអោយយកចិត្តទុកដាក់លើសុខុមាលភាពកុមារទាំងឡាយ ព្រមទាំងជាទិវាសាមគ្គីអន្តរជាតិ របស់កុមារលើពិភពលោក ។ ចាប់តាំងពីដើមទសវត្ស ៥០មក នៅថ្ងៃទី ០១ ខែមិថុនាត្រូវបានពិភពលោកប្រារព្ធទិវាកុមារអន្តរជាតិជារៀងរាល់ឆ្នាំ និងបន្តរហូតមកទល់នឹងបច្ចប្បន្ន ។
គោលបំណងសំខាន់នៃការប្រារព្ធទិវាកុមារអន្តរជាតិ ០១ មិថុនា គឺសំដៅដល់ការក្រើន រំលឹកនិងបង្កើន ការយកចិត្ត ទុកដាក់ជាពិសេសចំពោះកុមារ។ តើលោកអ្នកជាអាណាព្យាបាល បានបន្តការយកចិត្តចំពោះសិទ្ធរបស់កុមារហើយឬនៅ? បើនៅចូរកុំភ្លេចអនុវត្តន៍ឲ្យបានល្អផងណា!
អត្ថបទដោយ ៖ សៀង វិរៈ
ចេញផ្សាយ ៖ ថ្ងៃទី០១ ខែឧសភា ឆ្នាំ២០១២
Leave a Reply