ដៃជាអវយវៈសំខាន់ណាស់សម្រាប់ការរស់នៅប្រចាំថ្ងៃរបស់មនុស្សម្នាក់ៗ។ ដោយសារតែដៃមានតួនាទីក្នុងការកាន់ចាប់របស់របរ ឬធ្វើការផ្សេងៗ នោះវាអាចធ្វើឱ្យដៃរបស់លោកអ្នកមើលទៅមិនមានភាពទន់ស្រឡូននិងស្រស់ស្អាតទេ។ មានវិធីដទៃៗពីគ្នាក្នុងការអនុវត្ដន៍ ដើម្បីធ្វើយ៉ាងណាឱ្យដៃទាំងពីរមានភាពស្រស់ស្អាត។ តើមានវិធីថែទាំណាខ្លះដើម្បីធ្វើឱ្យស្បែកដៃមានភាពទន់ ស្រស់ស្អាតនោះ?
ទស្សនាវដ្ដី សុខភាពយើង បានធ្វើការសម្ភាសន៍ជាមួយកញ្ញា ទូច សុគន្ធាអ្នកជំនាញនៅហាងរក្សាសម្រស់ម្កុដមាសតារាពិភពលោកដើម្បីធ្វើការបកស្រាយអំពីវិធីថែរក្សាស្បែកដៃឱ្យទន់ជូនប្រិយមិត្ដអ្នកអានទុកជាចំណេះដឹងមួយសម្រាប់យកមកអនុវត្ដន៍។
មូលហេតុធ្វើឱ្យដៃមិនទន់រលោងស្អាត
ដៃមិនមានភាពទន់រលោងនិងមិនស្រស់ស្អាតនោះ បណ្ដាលមកពីការងារប្រចាំថ្ងៃជាពិសេសកិច្ចការផ្ទះសម្បែងដែលធ្ងន់ ៗ។ ស្ដ្រីងាយនឹងជួបបញ្ហានេះច្រើនជាងបុរស ព្រោះស្ដ្រីភាគច្រើនតែងតែប៉ះពាល់ជាមួយសាប៊ូលាងចាននិងបោកខោអាវស្ទើររៀងរាល់ថ្ងៃ។ កិច្ចការទាំងនោះបណ្ដាលឱ្យដៃរបស់លោកស្រីមានសភាពស្ងួត រឹង ក្រិននិងមានស្នាមប្រេះៗទៀតផង។ លោកអ្នកភាគ ច្រើន ជាពិសេសស្ដ្រីមេផ្ទះតែងតែគិតថាការធ្វើកិច្ចការច្រើនចៀសមិនផុតពីធ្វើឱ្យស្បែកដៃគ្រើមឬមានបញ្ហានោះទេ។ ផ្ទុយទៅវិញ បើលោកអ្នកថែទាំវាឱ្យបានល្អនោះដៃទាំងពីររបស់លោកអ្នកស្រស់ស្អាតដូចអ្វីដែលប្រាថ្នាអញ្ចឹង។
វិធីធ្វើឱ្យដៃទន់រលោងស្អាត
វាមិនមានការលំបាកនោះទេ ក្នុងការថែរក្សាឱ្យស្បែកដៃមានភាពទន់នោះតែអ្វីដែលលោកអ្នកគួរធ្វើនោះគឺជ្រើសរើស ផលិតផលប្រភេទណាដែលមានគុណភាព និងសមស្របទៅតាមប្រភេទស្បែករបស់ខ្លួន។
1 . ការជ្រើសរើសប្រភេទឡេលាប ៖ ដើម្បីធ្វើឱ្យដៃរបស់លោកអ្នកទន់ និងស្រស់ស្អាតនោះគួរតែមានការជ្រើសរើសប្រភេទឡេលាបដែលមានជាតិទឹក និងវីតាមីនយកមកប្រើជាប្រចាំថ្ងៃដើម្បីឱ្យសារធាតុទាំងនេះជួយបំប៉នស្បែកដៃឱ្យទន់បានល្អ។ លោកអ្នកគួរលាបឱ្យបាន២ដងក្នុងមួយថ្ងៃនៅពេលព្រឹក និងមុនពេលចូលដំណេក។
2 . ការជ្រើសរើសសាប៊ូលាងដៃ ៖ សាប៊ូលាងដៃមានសារៈសំខាន់សម្រាប់ជួយធ្វើឱ្យដៃទន់រលោង។ លោកអ្នកគួរជ្រើស រើសសាប៊ូប្រភេទទឹកដែលមានជាតិទឹកដោះគោ ដើម្បីលាងដៃក្រោយពេលធ្វើការងារផ្សេងៗជាពិសេសការងារផ្ទះតែម្ដង។
ដំបូន្មានអ្នកប្រឹក្សា
សូមលោកអ្នកប្រុងប្រយ័ត្នបន្ដិចក្នុងការជ្រើសរើសប្រភេទឡេ ឬសាប៊ូគ្រប់ប្រភេទយកមកប្រើប្រាស់។ គួរជ្រើសរើសផលិតផលដែលមានកាលបរិច្ឆេទច្បាស់លាស់ និងកំណត់ប្រភេទឱ្យបានត្រឹមត្រូវ ចៀសវាងទិញរបស់ក្លែងក្លាយដែលនាំខាតបង់ទាំងប្រាក់កាស ហើយថែមទាំងមិនបានរបស់ល្អមកប្រើទៀតផង កុំឱ្យដូចពាក្យចាស់មួយឃ្លាពោលថា “ប្រាក់ក៏បង់ថង់ក៏ដាច”។
ប្រភព ៖ ទស្សនាវដ្តី សុខភាពយើង លេខ០២៧ ខែមេសា ឆ្នាំ២០០៨
Leave a Reply