ការលូតលាស់របស់បុត្រធីតា គួរតែត្រូវទទួលការតាមដាន និងយកចិត្ដទុកដាក់ទើបជាការល្អ។ ព្រោះវាអាចមានវិបត្ដិបង្ក ជាបញ្ហាដល់រូបរាងកាយតិចតួច ឬធំដុំ។ ពេលកំពុងលូតលាស់ កុមារមានបញ្ហាអ្វីកើតឡើងខ្លះ?
ដំណាក់កាលដែលបុត្រធីតាមានការលូតលាស់
មានដំណាក់កាលលូតលាស់ពេញលេញពីរលើក គឺកើតមានពីពេលប្រសូតដល់អាយុបាន៣ឆ្នាំនិងពេលពេញវ័យ(ជំទង់)។ ដូចគ្នានឹងការតាមដានទម្ងន់និងទំហំលលាដ៏ក្បាលដែរ កម្ពស់ក៏ត្រូវបានតាមដានតាមរយៈគំនូសខ្សែកោងឬក្រាហ្វិកដែរ។ នៅក្នុងកូន សៀវភៅសុខភាពពណ៌លឿងសម្រាប់តាមដានការលូតលាស់របស់កុមារ មានគំនូសខ្សែកោងទម្ងន់និងកម្ពស់សម្រាប់កុមារខ្មែរ។ គ្រូ ពេទ្យឯកទេសជម្ងឺកុមារ ប្រើប្រាស់កូនសៀវភៅសុខភាពនេះសម្រាប់គូសវាសខ្សែកោងរាល់ពេលពិនិត្យសុខភាព ប្រយោជន៍ផ្ទៀង ផ្ទាត់ការលូតលាស់របស់កុមារពីមួយខែទៅមួយខែ ពីមួយឆ្នាំទៅមួយឆ្នាំ។
មូលហេតុដែលបណ្ដាលឱ្យកុមារទាប
កម្ពស់ទាបរបស់កុមារអាចបណ្ដាលមកពីបញ្ហាផ្សំផ្គុំសព៌ាង្គកាយ បញ្ហាមុខងារសរីរាង្គ បញ្ហាបរិស្ថាននិងបញ្ហាស្ថានភាព ជីវិតជាដើម។ កុមារម្នាក់ដែលបរិភោគមិនគ្រប់គ្រាន់ បរិមាណតិចតួចជ្រុល មិនអាចដកកម្ពស់បានល្អឡើយ។ កត្ដាផ្លូវចិត្ដ ក៏អាចជា បញ្ហាដែរ។ ភាពកង្វះការស្រឡាញ់ថ្នាក់ថ្នម ក៏អាចបង្កភាពយឺតយ៉ាវខាងការដកកម្ពស់ដែរ ។ករណីយឺតយ៉ាវភាគច្រើនជាការលូត លាស់ដែលមានភាពចាស់ទុំ ឬលែងលូតលាស់ទៀត។ដូច្នេះគប្បីវាយតម្លៃការបញ្ចេញជាតិអ័រម៉ូនលូតលាស់ ប្រយោជន៍ដឹងកង្វះអ័រ ម៉ូន។ ម្យ៉ាងទៀតជម្ងឺប្រដាប់រំលាយអាហារ(ជម្ងឺពោះវៀនធំ)អាចបង្កឱ្យកម្ពស់របស់កុមារទាបបានដែរ។ ក្រៅពីនេះ មានជម្ងឺផ្សេង ទៀតដែលបង្កផលប៉ះពាល់ដល់ការយឺតយ៉ាវក្នុងការដកកម្ពស់ ដូចជាជម្ងឺក្រពេញទីរ៉ូអ៊ីដជម្ងឺឆ្អឹងពេលលូតលាស់ ជម្ងឺសេនេទិកជា ដើម។
ការលូតលាស់ និងការដកកម្ពស់ពាក់ព័ន្ធទៅនឹងពូជពង្ស ឪពុកម្ដាយ និងជីដូនជីតាផងដែរមានន័យថាបើឪពុកម្ដាយទាប កូនចំនួនមួយភាគបីប៉ុណ្ណោះមានសំណាងខ្ពស់។ ចង់និយាយថាការលូតលាស់ ឬការដកកម្ពស់របស់កុមារជួនផ្អែកទៅលើកត្ដាធម្មជាតិ ទាំងស្រុង។ ចំពោះកុមារដែលកើតមកមានកម្ពស់ទាបឬតូចជាករណីយឺតយ៉ាវនៃការលូតលាស់នៅក្នុងស្បូន ឬពីកំណើត។
មូលហេតុដែលបណ្ដាលឱ្យកុមារខ្ពស់ជ្រុល
តាមធម្មតាក្មេងប្រុសមិនលូតលាស់កម្ពស់ហួសពី ១,៩៥ ម៉ែត្រ(១៩៥ សង់ទីម៉ែត្រ) រីឯក្មេងស្រីមិនលើសពី១,៨៥ម៉ែត្រ (១៨៥ សង់ទីម៉ែត្រ)នោះទេ។ បើការប៉ាន់ស្មាន ឬក៏ក្មេងនោះអាចមានកម្ពស់លើសពីនេះនៅពេលពេញវ័យមានន័យថាកុមារនេះ មានកម្ពស់ខ្ពស់ខុសប្រក្រតីហើយ។ ការដកកម្ពស់ខ្ពស់ជ្រុលជាទូទៅបណ្ដាលមកពីរោគដុំសាច់ក្រពេញអ៊ីប៉ូភីស ដែលមានបញ្ចេញជាតិ អ័រម៉ូនលូតលាស់ច្រើនជ្រុល។
កុមារឈឺចាប់ឆ្អឹងឆ្អែងញឹកញាប់នៅដំណាក់កាលដកកម្ពស់
កុមារមានអាការឈឺចាប់ឆ្អឹងឆ្អែងចំនួនពីរលើក ក្នុងវ័យលូតលាស់ធំធាត់របស់ខ្លួនគឺ ៖
- វ័យប្រមាណជា៧ទៅ៨ឆ្នាំ ដែលជារយៈពេលឆ្អឹងពង្រឹងខ្លួន
- វ័យប្រមាណជា១៣ទៅ១៥ឆ្នាំ ជាដំណាក់កាលចុងក្រោយនៃការលូតលាស់ធំធាត់ ហើយជាពេលដែលឆ្អឹងនិងគ្រោងឆ្អឹងចាស់ទុំ លែងមានការលូតលាស់។
កន្លែងដែលទទួលរងការឈឺចាប់ញឹកញាប់ជាងគេ គឺតំបន់ទ្រដងខ្លួន ដូចជាជើង ក្បាលជង្គង់ កែងជើងខ្នងជាដើម។ អាការ ឈឺនេះ អាចបំបាត់ដោយឱ្យកុមារញ៉ាំអាហារ ឬថ្នាំដែលមានជាតិកាល់ស្យូម ម៉ាញ៉េស្យូម និងវីតាមីនសេជាប្រចាំ និងឱ្យបានទៀង ទាត់។
ដោយ ៖ វេជ្ជ. លី ចេងហ៊ុយ
ប្រភព ៖ ទស្សនាវដ្តី សុខភាពយើង លេខ០២៧ ខែមេសា ឆ្នាំ២០០៨
Leave a Reply