ទោះបីជាអត្រាអ្នកឆ្លងមេរោគអេដស៍នៅកម្ពុជាបានចុះថយយ៉ាងណាក៏ដោយ ក៏កម្រិតនៃការឆ្លងមេរោគនេះពីស្វាមីទៅ ភរិយានៅតែបន្ដឥតឈប់ឈរ មិនតែប៉ុណ្ណោះព្រមទាំងបង្កផលវិបាកដល់ទារកនៅក្នុងផ្ទៃទៀតផង។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយមិន មានន័យថាមេរោគនេះអាចឆ្លងពីម្ដាយទៅកូនទាំងស្រុងបាននោះឡើយ។ លោកអ្នកមួយចំនួនពិតជាចង់ដឹងមិនខានអំពីវិធីកាត់បន្ថយ ការចម្លងមេរោគអេដស៍ពីម្ដាយទៅកូន។
ទស្សនាវដ្ដី សុខភាពយើង បានជួបសម្ភាសន៏ជាមួយលោកវេជ្ជបណ្ឌិត ហោ ប៊ុនឡេង ដែលជាអគ្គលេខាធិការរងនៃអាជ្ញាធរ ជាតិប្រយុទ្ធនឹងជម្ងឺអេដស៍ដើម្បីបកស្រាយអំពីវិធីកាត់បន្ថយការចម្លងមេរោគអេដស៍ពីម្ដាយទៅកូន។
របៀបចម្លងមេរោគអេដស៍ពីម្ដាយទៅកូន
ស្វាមីមួយចំនួនជាអ្នកចម្លងមេរោគអេដស៍ដល់ភរិយាដោយមិនដឹងថាខ្លួនឯងមានផ្ទុកមេរោគ តែស្វាមីខ្លះទៀតមានបំណង ចម្លងក៏មានដែរដោយមិនមានការគិតបានត្រឹមត្រូវ។ ការចម្លងមេរោគអេដស៍ពីស្វាមីទៅភរិយាមានសកម្មភាពរហ័សតែចំពោះការ ចម្លងបន្ដទៅទារកស្ដ្រីជាម្ដាយដែលមានផ្ទុកមេរោគអេដស៍ក្នុងខ្លួនមិនអាចឆ្លងទៅទារក១០០ភាគរយនោះឡើយគឺមានត្រឹមតែពី ២៥ភាគរយទៅ៣៥ភាគរយប៉ុណ្ណោះដែលមានលទ្ធភាពអាចឆ្លងបាន។ ហើយការឆ្លងបែបនេះមាន៣ដំណាក់កាល គឺពេលទារកនៅ ក្នុងពោះ ពេលសម្រាល(មាតុភាព) និងពេលបំបៅកូនដោយទឹកដោះម្ដាយ។
1. ពេលពពោះ ៖ ជាដំណាក់កាលមួយដែលមានការប៉ះទង្គិចរវាងអ្នកម្ដាយ និងទារកនៅក្នុងពោះ។ ការចម្លងបែបនេះគឺតាមរយៈ ទងសុក ហើយករណីដែលមានការចម្លងតាមសុកនេះគឺមិនទាន់មានអ្នកណាម្នាក់ស្រាវជ្រាវរកឃើញថាឆ្លងដោយវិធីណាឡើយ គ្រាន់ តែដឹងថាការចម្លងមេរោគអេដស៍តាមទងសុកជាជំហ៊ានដំបូងនៃការផ្ទេរមេរោគពីម្ដាយទៅទារក។
2. ពេលសម្រាល(មាតុភាព) ៖ ជាដំណាក់កាលទី២ ដោយឆ្លងតាមការសម្រាលកូនតាមទ្វារមាស។ ពេលសម្រាលធម្មតាស្ដ្រីតែងតែ មានការធ្លាក់ឈាមច្រើន ដែលមានលក្ខណៈងាយស្រួលក្នុងការចម្លងព្រោះពេលសម្រាលទារកតែងកកិតជាមួយទ្វារមាស។ ម្យ៉ាង ទៀតពេលសម្រាលបើមានការដាច់រលាត់ស្បែករវាងទារក និងអ្នកម្ដាយចៀសមិនផុតឡើយនេះជាឱកាសបើកផ្លូវឱ្យមេរោគអាចឆ្លង បាន។
3. ពេលបំបៅទឹកដោះ ៖ ស្ដ្រីតែងតែបំបៅកូនដោយទឹកដោះខ្លួនឯង ប៉ុន្ដែសម្រាប់ស្ដ្រីដែលមានផ្ទុកមេរោគអេដស៍ការបំបៅបែបនេះ មានផលមិនល្អទេ និងជួយបង្កើនការចម្លងមេរោគបន្ថែមទៀត។ ព្រោះពេលទារកបៅគឺត្រូវការទាញញ៉ិញដោយធ្មេញ(ខាំ)ធ្វើឱ្យ រលាត់ស្បែក និងកើតជាដំបៅក្បាលដោះជាពិសេសនៅពេលដែលទារកបៅបង្កជាពងតូចៗនៅលើអណ្ដាត(ច្រាំងអណ្ដាត)។ តាមពិត នេះជារោគសញ្ញាដែលបញ្ជាក់ការឆ្លងមកពីម្ដាយទើបបង្កមានដំបៅមាត់និងច្រាំងក្នុងមាត់់។
វិធីកាត់បន្ថយការចម្លងមេរោគអេដស៍ពីម្ដាយទៅកូន
លោកអ្នកបានដឹងហើយពីរបៀបចម្លងមេរោគអេដស៍ពីម្ដាយទៅកូន។ បើអនុវត្ដន៍បានត្រឹមត្រូវអំពីប្រការមួយតាមដំណាក់ កាលនេះ កម្រិតនៃការឆ្លងអាចជួយកាត់បន្ថយពី២៥ភាគរយទៅ៣៥ភាគរយមកសល់ត្រឹមតែ៨ភាគរយប៉ុណ្ណោះឬជួនកាលមិនឆ្លង តែម្ដង។
1. ពេលពពោះ ៖ ស្ដ្រីជាម្ដាយនៅពេលពិនិត្យឈាមឃើញមានមេរោគអេដស៍នេះហើយគួរតែប្រើប្រាស់ឱសថប្រឆាំងនឹងមេរោគ នោះ ដើម្បីទប់ស្កាត់មិនឱ្យមានការឆ្លងរាលដាលទៅទារកបន្ដទៀត។ សូមអញ្ជើញទៅពិនិត្យសុខភាពខ្លួនផ្ទាល់ពិនិត្យពោះ និងសុខភាពរបស់ទារកនៅក្នុងផ្ទៃជារៀងរាល់ខែ ដើម្បីងាយស្រួលប្រើថ្នាំ និងផ្លាស់ប្ដូរថ្នាំផងដែរ។
2. ពេលសម្រាល ៖ បញ្ហាជីវភាពជាករណីមួយដែលពិបាកនៅក្នុងការសម្រាល។ ចំពោះអ្នកដែលមានជីវភាពសមរម្យពេលសម្រាល គប្បីត្រូវវះកាត់ ព្រោះអាចជួយសម្រួលមិនឱ្យមានការប៉ះទង្គិចរវាងឈាមម្ដាយ និងស្បែករបស់ទារក។ ប៉ុន្ដែប្រសិនបើអ្នកដែលមាន ជីវភាពមិនសូវធូរធារ ដាច់ខាតត្រូវតែសម្រាលនៅមន្ទីរពេទ្យទើបល្អចៀសវាងការសម្រាលដោយឆ្មបនៅតាមផ្ទះ ព្រោះការប្រើ ប្រាស់ឧបករណ៍មិនគ្រប់គ្រាន់ និងមិនសូវមានអនាម័យល្អ អត្រានៃការឆ្លងមានកម្រិតខ្ពស់។
3. ការបំបៅដោះ ៖ ស្ដ្រីដែលមានផ្ទុកមេរោគអេដស៍គួរតែជ្រើសរើសយកម្សៅទឹកដោះគោមកបំបៅជំនួសទឹកដោះម្ដាយវិញទើបល្អ។ សម្រាប់អ្នកខ្សត់ថវិកាសូមធ្វើការបំបៅកូនដោយទឹកដោះធម្មជាតិបានដោយគ្រាន់តែបំបៅរយៈពេល៦ខែត្រូវបញ្ឈប់បំបៅ និងសូម ប្ដូរយកអាហារូបត្ថម្ភមកជំនួសវិញ។ សរុបមកការចម្លងមេរោគនេះមិនមែនកើត១០០ភាគរយលើកុមារទាំងអស់ឡើយ។ ដូចនេះ ហើយនៅពេលដែលទារកកើតបាន៦ខែទៅ៨ខែ ត្រូវពិនិត្យសុខភាពទារកម្ដងទៀតដើម្បីឱ្យប្រាកដថាមានមេរោគពិតប្រាកដ ឬអត់។ ជាទូទៅផុតពីរយៈពេល៦ទៅ៨ខែ បើពិនិត្យគ្មានរោគសញ្ញានោះបញ្ជាក់ថាទារកគ្មានការចម្លងពីអ្នកម្ដាយទេ។
ដំបូន្មានអ្នកប្រឹក្សា
ស្ដ្រីដែលមានស្វាមីគ្រប់រូបត្រូវបង្ការការពារខ្លួនឯង ដើម្បីចៀសវាងនូវការឆ្លងមេរោគនិងជម្ងឺទាំងឡាយដែលបង្កឡើងពី ស្វាមី។ ក្នុងករណីដែលដឹងថាខ្លួនមានផ្ទុកមេរោកអេដស៍ដែលឆ្លងពីស្វាមីត្រូវរឹងប៉ឹងឡើង ដើម្បីថែទាំសុខភាពខ្លួនឯងថែទាំកូនៗ និង ទារកដែលនៅក្នុងផ្ទៃ(បើមានផ្ទៃពោះ)។ ជាពិសេសគ្រប់ស្ដ្រីមានផ្ទៃពោះទាំងអស់គួរតែធ្វើតេស្ដឈាមរកមេរោគអេដស៍ ដើម្បីជួយ សង្គ្រោះកូនរបស់លោកស្រីអ្នកនាងឱ្យទាន់ពេលវេលា។
ប្រភព ៖ ទស្សនាវដ្តី សុខភាពយើង លេខ០១៨ ខែកក្កដា ឆ្នាំ២០០៧
Leave a Reply