អ្នកម្ដាយគ្រប់រូបមានការពិបាកណាស់ក្នុងការចិញ្ចឹមថែទាំបុត្រធីតារបស់ខ្លួនទម្រាំបានធំពេញរូបពេញរាង។ នេះសម្រាប់ អ្នកម្ដាយដែលប្រសូតបានបុត្រតែមួយផង។ ដោយឡែកអ្នកម្ដាយដែលសម្រាលបានបុត្រភ្លោះវិញការចិញ្ចឹមបីបាច់រិតតែមានការលំ បាក និងនឿយហត់កើនទ្វេដង។ របៀបនៃការថែទាំទារកទោះភ្លោះក្ដីឬទារកមួយក្ដីមិនមានការខុសប្លែកគ្នាច្រើនទេ។ សូមទទួល ជ្រាបនូវរបៀបថែទាំទារកភ្លោះទាំង៨យ៉ាង។
ទស្សនាវដ្ដី សុខភាពយើងសូមណែនាំប្រិយមិត្ដអ្នកអានឱ្យស្វែងយល់នូវប្រការមួយចំនួនក្នុងការថែទាំទារកភ្លោះតាមរយៈ ការជួបសម្ភាសន៍ជាមួយលោកស្រី អ៊ូ សារឿន នាយសាលផ្នែកបន្ទប់សម្រាល នៃមជ្ឈមណ្ឌលជាតិគាំពារមាតានិងទារក។
វិធីសាស្ដ្រក្នុងការថែទាំទារកភ្លោះមិនខុសពីវិធីថែទាំទារកមួយប៉ុន្មានទេ គ្រាន់តែម្ដាយមានការនឿយហត់ជាងការមានកូន តែមួយ។ ខាងក្រោមនេះជាវិធីសាស្ដ្រ៨យ៉ាងក្នុងការថែទាំទារកភ្លោះ។
1. វិធីបំបៅដោះកូន
ក្រោយពេលសម្រាលបាន១ម៉ោង អ្នកម្ដាយត្រូវឱ្យកូនបៅទឹកដោះដំបូងភ្លាមព្រោះទឹកដោះដំបូងមានសារៈសំខាន់ណាស់ អាចផ្ដល់សារធាតុការពារដល់កូន។ ទឹកដោះម្ដាយជាអាហារដ៏ពិសេសតែមួយគត់សម្រាប់ទារកងាយរំលាយនិងសម្របសម្រួលទៅ នឹងសុខភាពទារក។ ជាធម្មតាកូនពីរនាក់តែងតែមានការពិបាកជាងកូនតែម្នាក់។ ដូចនេះការចិញ្ចឹមទារកភ្លោះទាមទារឱ្យមានការ ជួយគាំទ្រពីអ្នកជិតខាង ជាប្ដី ម្ដាយ បង ឬជាប្អូន។
ចំពោះការឃ្លានអាហាររបស់ទារក ដូចគ្នាក្នុងការបំបៅ ម្ដាយត្រូវបីកូនម្ខាង ហើយបង ឬប្អូនត្រូវជួយបីម្ខាងទៀតដើម្បីឱ្យ កូនទាំងពីរបានបៅព្រមគ្នា។ ជាធម្មជាតិ មិនមានម្ដាយណាដែលគ្មានទឹកដោះសម្រាប់កូននោះទេម្ដាយមានទឹកដោះគ្រប់គ្រាន់សម្រាប់ កូន មិនថាកូនមួយ ឬពីរ គឺអាស្រ័យលើការជញ្ជក់របស់កូន។ នៅពេលកូនជញ្ជក់កាន់តែញឹកញាប់ការផលិតទឹកដោះកាន់តែច្រើន ដែរ។ នៅពេលកូនបៅលើកក្រោយម្ដាយត្រូវប្ដូរគ្នាបៅដោយត្រូវឱ្យកូនដែលបៅនៅខាងស្ដាំទៅបៅនៅខាងឆ្វេង និងកូនមួយទៀត ត្រូវបៅនៅខាងស្ដាំម្ដងវិញ។ ម្ដាយត្រូវបំបៅដោះកូនម្ខាងៗឱ្យអស់ដើម្បីឱ្យកូនបានទទួលយកនូវទឹកដោះដើម និងទឹកដោះចុង ដែល ជាសារធាតុសំខាន់សម្រាប់ចិញ្ចឹមរាងកាយទារក។
2. អនាម័យក្បាលដោះ
នៅមុនពេលបំបៅកូន អ្នកម្ដាយត្រូវសម្អាតក្បាលដោះឱ្យបានស្អាត ចៀសវាងនូវការឆ្លងមេរោគទៅដល់ទារក។ ម្ដាយមិន ត្រូវសម្អាតក្បាលដោះដោយដុះលាងជាមួយសាប៊ូទេ ព្រោះកូនខ្លះធុំក្លិនសាប៊ូមិនព្រមបៅ។ ដូចនេះម្ដាយគ្រាន់តែលាងសម្អាតក្បាល ដោះរបស់ខ្លួនជាមួយទឹកធម្មតាបានហើយ ដើម្បីរក្សាទុកក្លិនធម្មជាតិ។
3. ការថែទាំទងផ្ចិត
ជាធម្មតាក្នុងរយៈពេល៥ថ្ងៃទៅ១សប្ដាហ៍ទងផ្ចិតនឹងជ្រុះដោយខ្លួនវា។ នៅតាមជនបទប្រជាពលរដ្ឋច្រើនតែយកសម្បុកឆ្កែ ញ៉ាំង ឬម្រែងភ្លើងដែលជាប់នឹងពីងពាងមករោយពីលើទងផ្ចិត។ ចំណុចនេះម្ដាយគួរចៀសវាងព្រោះអាចធ្វើឱ្យកូនកើតជម្ងឺតេតា ណូសបាន។ សូមកុំដាក់សារធាតុផ្សេងៗដែលកខ្វក់នៅលើផ្សិតកូន។ ក្នុងករណីផ្ចិតកូនមានដំបៅឬមានបញ្ហាអ្វីមួយ ម្ដាយត្រូវយកកូន ទៅជួបពិគ្រោះជាមួយគ្រូពេទ្យ។ រាល់ពេលងូតទឹកហើយ ត្រូវជូតសម្អាតផ្ចិតកូនឱ្យស្ងួតទឹក។
4. ការថែទាំបង្ហើយ
ម្ដាយត្រូវប្រយ័ត្នកុំឱ្យមានការប៉ះទង្គិចទៅលើកន្លែងដែលទន់(បង្ហើយ) ព្រោះឆ្អឹងពុំទាន់ដុះជិតនៅឡើយទេ។ ការបុកពន្លៃ ឬលាបប្រេងកូឡាលើក្បាលកូនជាការមិនចាំបាច់ឡើយព្រោះឆ្អឹងបង្ហើយនឹងដុះជិតដោយខ្លួនវាទៅតាមការចម្រើនវ័យរបស់ ទារក។
5. ការងូតទឹកឱ្យទារក
ត្រូវប្រើប្រាស់សាប៊ូដែលផលិតសម្រាប់ទារក ដែលមិនបង្កភាពក្រហាយដល់ស្បែកទារក។ ទារកងាយនឹងបាត់បង់កម្ដៅ ណាស់ ដូច្នេះត្រូវងូតទឹកក្ដៅឧណ្ហៗចៀសវាងការបាត់បង់កម្ដៅ។ ប្រសិនបើទារកមានសុខភាពល្អមិនជាបញ្ហាអ្វីទេតែបើទារកនោះ មានសុខភាពខ្សោយនាំឱ្យទារកស្វាយដៃស្វាយជើង។ ទារកត្រូវបន្ដងូតទឹកក្ដៅរហូតដល់អាយុ៤ខែ។ សម្រាប់ទារកដែលកើតមិនគ្រប់ ខែ ឬស្ទើរគីឡូ ត្រូវបន្ដងូតទឹកក្ដៅរហូតដល់៦ខែ ព្រោះវាធ្វើឱ្យស្បែកទារកទន់។ ការងូតទឹកឱ្យទារកទាំងពីរត្រូវប្រើចានដែកផ្សេងគ្នា ដែលជាការអនាម័យមួយ។ ប្រសិនបើគ្មានចានដែកពីរទេគួរលាងសម្អាតចានដែកឱ្យបានស្អាតសិន ទើបងូតទឹកឱ្យកូនម្នាក់ទៀត។
6. ការកាត់ក្រចកដៃជើង
គួរកាត់ក្រចកដៃជើងរបស់ទារកឱ្យបានស្អាតជានិច្ច នៅពេលក្រចកដៃវែងទារកអាចខ្វាចសាច់ជាហេតុនាំឱ្យកើតមានដំបៅ លើស្បែក។
7. ការអនាម័យកន្ទប ឬសម្លៀកបំពាក់ទារក
កន្ទបរបស់ទារកត្រូវបោកឱ្យបានស្អាត ប្រសិនបើបានអ៊ុតវាទៀតរិតតែប្រសើរ ព្រោះវាអាចសម្លាប់មេរោគបានល្អ។ ម្ដាយ គួរប្រើកន្ទបដែលមានពណ៌ស ដើម្បីងាយស្រួលមើលថាតើមានប្រឡាក់នៅកន្លែងណា មានស្រមោចឬក៏សត្វល្អិតឬទេ។ សម្រាប់ គ្រួសារដែលមានជីវភាពខ្សត់ខ្សោយអាចយកក្រណាត់សារុងចាស់ៗមកធ្វើកន្ទបបានដែរដោយត្រូវបោកគក់អ៊ុតឱ្យស្អាត និងហាលថ្ងៃ ឱ្យបានស្ងួតល្អដើម្បីសម្លាប់មេរោគ។ សម្រាប់អ្នកមានជីវភាពធូធារអាចប្រើប្រាស់កន្ទបដែលមានដាក់លក់នៅតាមផ្សារទំនើប។
8. ការចាក់ថ្នាំបង្ការ
ឪពុកម្ដាយត្រូវនាំកូនទើបនឹងកើតរហូតដល់អាយុ៥ឆ្នាំ ទៅចាក់ថ្នាំបង្ការនៅតាមមណ្ឌលសុខភាពដែលនៅជិតផ្ទះរបស់ លោកអ្នក។ ត្រូវឱ្យកូនទទួលនូវថ្នាំបង្ការគ្រប់៨មុខតាមការណែនាំរបស់គ្រូពេទ្យព្រោះថ្នាំចាក់បង្ការទាំងនោះធ្វើឱ្យកូនរបស់លោកអ្នក មានប្រព័ន្ធការពារខ្លួនរឹងមាំ ដែលអាចបង្ការបាននូវជម្ងឺកាចសាហាវមួយចំនួន។
ដំបូន្មានអ្នកប្រឹក្សា
សូមអ្នកម្ដាយទាំងឡាយបំបៅកូនដោយទឹកដោះ ព្រោះទឹកដោះម្ដាយមានផលចំណេញច្រើនចំពោះបុត្រធីតាធ្វើឱ្យកូនមាន ភាពវ័យឆ្លាតនិងមានទឹកមុខស្រស់ស្រាយ។ នៅពេលកូនមានអាយុចាប់់ពី៦ខែ ម្ដាយត្រូវឱ្យអាហារបន្ថែមដើម្បីការលូតលាស់នៃ សព៌ាង្គកាយ។ ម្ដាយត្រូវបន្ដបំបៅកូនរហូតកូនមានអាយុ២ឆ្នាំ។ ការឱ្យកូនបៅកាន់តែយូរភាពជិតស្និទ្ធរវាងម្ដាយ និងកូន និងសារធាតុ ចិញ្ចឹមសម្រាប់កូនមានកាន់តែច្រើន។ មាតាបិតាត្រូវនាំកូនមកចាក់ថ្នាំបង្ការតាមការកំណត់របស់គ្រូពេទ្យ។
អ្នកម្ដាយត្រូវបំប៉នអាហារបន្ថែមសម្រាប់ខ្លួនឯង ដើម្បីឱ្យមានទឹកដោះសម្រាប់កូនបៅព្រោះថាលោកស្រីអ្នកនាងត្រូវចិញ្ចឹមបុត្រដល់ទៅពីរ។ ហេតុនេះសូមទទួលទានអាហារឱ្យបានគ្រប់គ្រាន់ និងប្រកបដោយអនាម័យត្រឹមត្រូវ។
ប្រភព ៖ ទស្សនាវដ្តី សុខភាពយើង លេខ០២៣ ខែធ្នូ ឆ្នាំ២០០៧
Leave a Reply