បច្ចុប្បន្ននេះ ជម្ងឺមហារីកសុដន់ជាជម្ងឺមួយកំពុងតែញាំញីលើសុខភាពស្ដ្រីខ្មែរយ៉ាងច្រើន គួរឱ្យព្រួយបារម្ភ។ នៅប្រទេសជឿនលឿននានា គេតែងសង្កេតឃើញជម្ងឺនេះកើតនៅលើតែស្ដ្រីវ័យចំណាស់តែប៉ុណ្ណោះ។ ដោយឡែកបច្ចុប្បន្ននេះ នៅប្រទេស កម្ពុជា គេសង្កេតឃើញថាជម្ងឺនេះកើតឡើងចំពោះស្ដ្រីមិនរើសវ័យឡើយ។ គេឃើញវាកើតមាននៅលើកុមារីវ័យ១៣ឆ្នាំ អាយុ៤ខែក៏មានដែរ។ តើមហារីកសុដន់ ជាជម្ងឺធ្ងន់ធ្ងរកម្រិតណា?
ជម្ងឺមហារីកសុដន់ ជាអ្វី?
ដើម្បីធ្វើការស្វែងយល់អំពីជម្ងឺនេះ លោកវេជ្ជបណ្ឌិត អ៊ាវ សុខា អ្នកឯកទេសជម្ងឺមហារីកនឹងធ្វើការបកស្រាយជូនមិត្ដអ្នក អានអំពីជម្ងឺមហារីកសុដន់នេះ។ ជម្ងឺមហារីកសុដន់ គឺជាដុំពក ឬដុំសាច់ដែលដុះនៅក្នុងសុដន់ ហើយមានការរីកលូតលាស់ខុសប្រក្រតី។
ការរីករាលដាលជម្ងឺមហារីកសុដន់
បច្ចុប្បន្ននេះ នៅកម្ពុជាជម្ងឺមហារីកសុដន់កំពុងតែកើតមានច្រើនឡើងៗ។ យោងតាមរបាយការណ៍របស់អង្គការសុខភាព ពិភពលោក បានឱ្យដឹងថានៅប្រទេសអភិវឌ្ឍន៍មានមនុស្សកើតជម្ងឺមហារីកសុដន់៥លាននាក់ក្នុងមួយឆ្នាំ។ ចំពោះប្រទេសកំពុងអភិ វឌ្ឍន៍ កើតមានជម្ងឺមហារីកសុដន់រហូតដល់១៥លាននាក់ក្នុងមួយឆ្នាំ ដោយសារការយល់ដឹងរបស់ប្រជាពលរដ្ឋនៅមានកម្រិត។ កាល ពីមុន នៅពេលឮថាជម្ងឺមហារីក យើងគិតថាមិនអាចព្យាបាលជាសះស្បើយទេ គ្រូពេទ្យខ្លះ ក៏នៅតែប្រកាន់ទស្សនៈបែបនេះដែរ។
ចាប់តាំងពីឆ្នាំ២០០៣រហូតមកដល់បច្ចុប្បន្ននេះ មន្ទីរពេទ្យមិត្ដភាពខ្មែរសូវៀតទទួលព្យាបាលអ្នកជម្ងឺមហារីកបានប្រហែល ៦០០០នាក់ហើយ។ អត្រានៃការព្យាបាលអ្នកជម្ងឺអាចជាសះស្បើយប្រហែល៧៥% ក្នុងនោះជម្ងឺមហារីកសុដន់ព្យាបាលជាសះស្បើយ បានចំនួនច្រើនជាងគេ គឺមិនតិចជាង៩០%ឡើយ។ ក្នុងចំណោមជម្ងឺមហារីកទាំងអស់នៅលើខ្លួនស្ដ្រី មានតែជម្ងឺមហារីកសុដន់ទេ ដែលកើតមានច្រើនជាងគេ ស្ថិតនៅក្នុងលំដាប់លេខ២បន្ទាប់ពីជម្ងឺមហារីកមាត់ស្បូន និងមហារីកស្បូន គឺមានប្រហែលជា១៩%។
មូលហេតុជម្ងឺមហារីកសុដន់
រហូតមកដល់ពេលនេះ ពុំទាន់មានការស្រាវជ្រាវណាមួយបង្ហាញឱ្យដឹងពីមូលហេតុពិតប្រាកដដែលនាំឱ្យកើតជម្ងឺមហារីក សុដន់នេះនៅឡើយទេ។ ប៉ុន្ដែ យើងសង្កេតឃើញថាជម្ងឺមហារីកសុដន់នេះច្រើនកើតនៅលើជំពូកមនុស្សខាងក្រោម។
- ស្ដ្រីវ័យចំណាស់ ចន្លោះពេលដែលជិតអស់រដូវ គឺឋិតក្នុងកំឡុងវ័យ៤០ឬ៥០ឆ្នាំ។
- ស្ដ្រីដែលចូលចិត្ដទទួលទានសាច់ និងខ្លាញ់ច្រើនជ្រុល។
- ស្ដ្រីឆាប់ពេញវ័យពេក គឺជាស្ដ្រីដែលមានរដូវនៅអាយុក្រោម១៣ឆ្នាំ និងស្ដ្រីដែលក្រអស់រដូវ។ បញ្ហាដែលគួរឱ្យចាប់ អារម្មណ៍ខ្លាំងនោះ គឺនៅប្រទេសកម្ពុជាសព្វថ្ងៃនេះ ជម្ងឺមហារីកនេះកើតនៅលើក្មេងស្រីដែលមានអាយុក្រោម២៥ឆ្នាំផងដែរ គឺ មានប្រហែលជា១៧%។
- ជម្ងឺនេះត្រូវបានអ្នកប្រាជ្ញរកឃើញថាជាជម្ងឺសួពូជ ចម្លងតាមរយៈហ្សែន ជាអាទិអាចឆ្លងពីម្ដាយទៅកូន និងពីកូនទៅ ចៅបាន។
- ការមិនបំបៅកូនដោយទឹកដោះ ក៏ជាកត្ដាមួយជំរុញឱ្យកើតជម្ងឺមហារីកសុដន់ផងដែរ។
- ស្ដ្រីដែលប្រើសារធាតុគីមីប្រភេទស៊ីលីកូនមិនបានត្រឹមត្រូវ។ ពេលចាក់ដោយផ្ទាល់ចូលទៅក្នុងសុដន់ ជាតិគីមីនេះធ្វើខូច កោសិកាសុដន់ ក្នុងរយៈពេលយូរ អាចវិវឌ្ឍន៍ទៅជាជម្ងឺមហារីកសុដន់ផងដែរ។
រោគសញ្ញាជម្ងឺមហារីកសុដន់
អ្នកជម្ងឺភាគច្រើនពុំបានដឹងខ្លួនជាមុនទេថាខ្លួនកើតមានជម្ងឺមហារីកសុន់។ ដោយសារដំបូងឡើយ ជម្ងឺនេះមិនមានឱ្យជា រោគសញ្ញាអ្វីឱ្យពិតប្រាកដនោះទេ ទាំងការឈឺចាប់ ទាំងការចេញជារោគសញ្ញាផ្សេងៗឱ្យដឹងជាមុន។ នៅពេលជម្ងឺនេះឈានចូលដល់ កម្រិតធ្ងន់ធ្ងរ មានឃើញរោគសញ្ញាអាចច្រឡំថាជាជម្ងឺដំបៅសុដន់ ឬបូសសុដន់ នោះបើក្រលេកមើលពីផ្នែកខាងក្រៅនៃសុដន់ ដោយ សារសុដន់ឡើងក្រហមប៉ោង ឬក្លាយជាដំបៅជាដើម។ ជម្ងឺនេះជាជម្ងឺកាចសាហាវ ប្រសិនបើធ្វើការព្យាបាលមិនទាន់ពេលវេលាទេ អ្នកជម្ងឺនឹងមានគ្រោះថ្នាក់ដល់ជីវិតបាន។
ប្រការដែលត្រូវធ្វើពេលមានជម្ងឺមហារីកសុដន់
- ហាត់ប្រាណតាមកម្លាំង ៖ ការហាត់ប្រាណអាចជួយឱ្យសុខភាពរបស់យើងមាំមួន ពន្យារនូវការឆាប់ទ្រុឌ ទ្រោមបានខ្លះ។
- គួរចៀសវាងការទទួលទានសុរា ឬបារី ៖ បារី និងសុរាជាកត្ដាមួយបង្កឱ្យមានជម្ងឺមហារីក និងក៏ជាកត្ដាមួយ ជំរុញឱ្យជម្ងឺមហារីកវិវឌ្ឍន៍លឿនផងដែរ។
- ការទទួលទានចំណីអាហារ ៖ ជម្ងឺមហារីកមិនមែនជាជម្ងឺឆ្លង។ សូមទទួលទានចំណីអាហារជាធម្មតា ប៉ុន្ដែ មិនត្រូវបរិភោគអាហារណាដែលមានជាតិសាច់ច្រើនពេកនោះទេ។
ការពិនិត្យសុដន់រកមើលដុំសាច់មហារីកដោយខ្លួនឯង
ប្រសិនបើក្រឡេកមើលពីផ្នែកខាងក្រៅ អាចច្រឡំថាជម្ងឺមហារីកសុដន់ជាជម្ងឺដំបៅដោះ ឬបូសដោះ។ ដោយសារដុំមហា រីកមាននៅក្នុងសុដន់មានលក្ខណៈរឹង និងមិនបង្កឱ្យមានការឈឺចាប់ នាំឱ្យអ្នកជម្ងឺមិនបាននឹកដល់ជម្ងឺនេះឡើយ។ ជាហេតុធ្វើឱ្យអ្នក ជម្ងឺមកមន្ទីរពេទ្យច្រើនតែឋិតក្នុងដំណាក់កាលហួសពេល។ ដូចនេះ នៅពេលពេញវ័យហើយ ស្ដ្រីទាំងឡាយគួរតែពិនិត្យសុដន់ដោយ ខ្លួនឯងជារៀងរាល់មួយខែម្ដង។ ត្រូវពិនិត្យនៅក្រោយពេលមករដូវ៤ទៅ៥ថ្ងៃ។ ព្រោះនៅកំឡុងពេលមករដូវនោះ ស្ដ្រីមានការឡើង សុដន់ និងមានការឈឺចាប់បន្ដិចបន្ដួច នាំឱ្យការពិនិត្យមានភាពពុំច្បាស់លាស់។
ប៉ុន្ដែមានវិធីពិនិត្យសុដន់ដោយខ្លួនឯង ដែលលោកស្រីអ្នកនាងអាចធ្វើបានដោយខ្លួនឯង។ ចូរយកដៃទៅដាក់ផ្អិបនឹងសុដន់ របស់ខ្លួនឯង ដើម្បីស្ទាបរកមើលដុំនៅក្នុងសុដន់ ថាតើមានដុំអ្វីឬទេ។ ប្រសិនបើស្ទាបទៅ ទទួលអារម្មណ៍ថាមានជាដុំតូចមួយរអិលនៅ ក្រោមម្រាមដៃ នុះគឺជាដុំមហារីកហើយ។ នៅពេលពិនិត្យឃើញដុំបែបនេះ គួរប្រញាប់ទៅជួបពិគ្រោះជាមួយគ្រូពេទ្យ។ មានតែ គ្រូពេទ្យទេ ដែលអាចវិនិច្ឆ័យថាដុំនោះជាដុំកាច ឬដុំស្លូតបាន។ មធ្យោបាយនេះហើយ ដែលជួយឱ្យអ្នកជម្ងឺមកជួបគ្រូពេទ្យនៅដំណាក់ កាលដំបូង ដែលគ្រូពេទ្យអាចធ្វើការព្យាបាលបានទាន់ពេលវេលា និងអាចជាសះស្បើយបាន។
ត្រូវមកជួបគ្រូពេទ្យនៅពេលណា?
ក្រោយពេលស្ទាបដើម្បីរកមើលដុំមហារីកហើយ ក្នុងករណីសង្ស័យ ឬដឹងថាមានដុំអ្វីមួយនៅក្នុងសុដន់ ទោះបីជាប្រភេទដុំ នោះធ្វើឱ្យឈឺចាប់ក្ដី មិនមានធ្វើឱ្យមានការឈឺចាប់ក្ដី ត្រូវទៅជួបពិគ្រោះជាមួយគ្រូពេទ្យជាបន្ទាន់។
ការពិនិត្យជម្ងឺ និងវិភាគវេជ្ជសាស្ដ្រ
គ្រូពេទ្យមានមធ្យោបាយពីរយ៉ាង ដែលអាចរកឃើញដុំនោះ ថាជាដុំមហារីក ឬជាដុំសាច់ធម្មតា។
- មធ្យោបាយទី១ ៖ គ្រូពេទ្យអាចពិនិត្យដោយស្ទាបរកដុំមហារីកនោះ ឬថតដោយម៉ាស៊ីនអេកូដើម្បីមើលដុំមហារីក។
- មធ្យោបាយទី២ ៖ ក្នុងករណីសង្ស័យ គ្រូពេទ្យនឹងថតសុដន់របស់អ្នកជម្ងឺជាមួយនឹងម៉ាស៊ីនកាំរស្មីអ៊ិច ដែលមានឈ្មោះថា ម៉ាមូក្រាហ្វី ឬម៉ាស៊ីនថតឆ្លុះសុដន់។ នៅពេលថតទៅឃើញសង្ស័យថាមានជម្ងឺមហារីកសុដន់នៅលើហ្វីលម៉ាស៊ីនថតឆ្លុះសុដន់ គ្រូពេទ្យ ត្រូវធ្វើការបូមយកកោសិកានៅចំកន្លែងដែលសង្ស័យយកទៅមន្ទីរពិសោធន៍។ ប្រសិនបើវាជាកោសិកាមហារីក យើងនឹងឃើញនៅ ពេលនោះហើយ។ យើងអាចសន្និដ្ឋានថាអ្នកជម្ងឺមានជម្ងឺមហារីកសុដន់ហើយ។
នៅពេលគ្រូពេទ្យពិនិត្យឃើញមានដុំនៅក្នុងសុដន់ គេត្រូវបូមយកវាទៅធ្វើការពិសោធន៍មើលថាតើវាជាដុំកាចឬស្លូត មាន កោសិកាមហារីកឬទេ។ ប្រសិនបើដុំនោះជាដុំស្លូត ហើយជាដុំធំលឿនជាង៣សង់ទីម៉ែត្រ គេត្រូវវះកាត់យកវាចេញ។ ផ្ទុយទៅវិញ ប្រ សិនបើដុំនោះជាដុំកាចវិញ ទោះបីជាតូចក្ដី ក៏គ្រូពេទ្យត្រូវវះកាត់យកវាចេញដែរ។ ដុំមានលក្ខណៈជាមហារីក ឬហៅថាដុំកាច គឺជាដុំ សាច់ដែលមិនមានលក្ខណៈមូលស្មើ ហើយវារីកធំយ៉ាងឆាប់រហ័ស។
ការព្យាបាលជម្ងឺមហារីកសុដន់
ជម្ងឺមហារីក ជាជម្ងឺមួយដែលទាមទារនូវការព្យាបាលដោយហ្មត់ចត់ និងចំណាយពេលយូរ។ រហូតមកដល់ពេលនេះ ដោយ មានមធ្យោបាយវេជ្ជសាស្ដ្រ ជម្ងឺមហារីកសុដន់អាចព្យាបាលជាសះស្បើយពី៨៥ទៅ៩០%។ បច្ចុប្បន្ននេះ ការព្យាបាលជម្ងឺមហារីក សុដន់មាន៥យ៉ាង ដែលក្នុងនោះមានបីដំណាក់កាលសំខាន់ និង២ដំណាក់កាលទៀត ជាការព្យាបាលបន្ទាប់បន្សំ។ មធ្យោបាយសំខាន់ បំផុត គឺការវះកាត់។ ការវះកាត់ គឺជាវិធីព្យាបាលជម្ងឺនេះដ៏ចាំបាច់ជាងគេបំផុត។ បើវះកាត់មិនបានត្រឹមត្រូវល្អទេ អ្នកជម្ងឺមិនអាច ព្យាបាលជាបានទេ។
1. ដំណាក់កាលព្យាបាលលើកទីមួយ ៖ យុទ្ធសាស្ដ្រនៃការព្យាបាលស្ដ្រីម្នាក់ដែលមានជម្ងឺមហារីកសុដន់ គ្រូពេទ្យត្រូវវាយ តម្លៃថាតើជម្ងឺមហារីកសុដន់នោះ ឋិតនៅក្នុងដំណាក់កាលណា ដំណាក់កាលដំបូងឬធ្ងន់ធ្ងរ។ បើសិនជាដំណាក់កាលដំបូង គ្រូពេទ្យនឹង ធ្វើការវះកាត់សុដន់ទាំងមូលចេញ ។ នៅប្រទេសជឿនលឿន ដូចជានៅអឺរ៉ុបជាដើម គេធ្វើខុសពីនៅកម្ពុជាបន្ដិច ទីមួយប្រជាពលរដ្ឋ គេមានមាឌធំ នាំឱ្យទំហំសុដន់គេធំជាងប្រជាពលរដ្ឋនៅអាស៊ី។ បើដុំមហារីកនោះតូច គេមិនកាត់សុដន់ទាំងមូលនោះចេញទេ គេកាត់ តែមួយជ្រុងដែលមានដុំមហារីកតែប៉ុណ្ណោះ។ បន្ទាប់មកគ្រូពេទ្យបិតមុខវះនោះ សុដន់នៅដដែល គ្រាន់តែវាតូចជាងមុន។ ប្រជាពល រដ្ឋខ្មែរច្រើនមានមាឌតូច ហើយសុដន់តូច និងមានការយល់ដឹងទាប អ្នកជម្ងឺមកធ្វើការព្យាបាលច្រើនមានដុំធំរួចស្រេចទៅហើយ។ ដូច នេះនៅប្រទេសកម្ពុជា ច្រើនតែកាត់សុដន់ចេញទាំងមូលតែម្ដង។
2. ដំណាក់កាលព្យាបាលលើកទីពីរ ៖ បន្ទាប់ពីធ្វើការវះកាត់សុដន់ចេញហើយ គ្រូពេទ្យត្រូវវះយកកូនកណ្ដុរចេញពីក្នុង ក្លៀកឱ្យអស់ទៀត ទោះបីជាស្ទាបទៅ មិនប៉ះកូនកណ្ដុរក៏ដោយ។ កូនកណ្ដុរនៅក្នុងក្លៀកចែកចេញជាបីកម្រិត។
- ជាធម្មតា គ្រូពេទ្យត្រូវវះកាត់យកកម្រិតទីមួយ និងកម្រិតទីពីរចេញ ពីព្រោះថាយ៉ាងហោចណាស់ពីរកម្រិតនេះ ក៏ ត្រូវយកកូនកណ្ដុរចេញឱ្យបានចំនួនដប់ដែរ តាមស្ដង់ដាអន្ដរជាតិ។
- ចំពោះកម្រិតទីបី គ្រូពេទ្យបញ្ចាំងកាំរស្មីបិតពីលើថែមទៀត ដើម្បីសម្លាប់មេរោគមហារីក នៅពេលវះចេញហើយ។ មានន័យថាដុំមហារីកយកចេញពីក្នុងសុដន់ហើយ ប៉ុន្ដែវាមិនទាន់គ្រប់គ្រាន់ទេ។ ព្រោះថាដុំមហារីកកាលណាមានទំហំ១ សង់ទីម៉ែត្រ មានមេរោគមហារីករហូតដល់ដប់ស្វ័យគុណ៩កោសិកាមហារីក មានន័យថាមាន១០០០លានកោសិកាមហារីក ដែលអាចរាលដាលពេញខ្លួនអ្នកជម្ងឺរួចអស់ទៅហើយ។ ដូច្នេះហើយ មេរោគមហារីកអាចមាននៅកន្លែងផ្សេងទៀតនៃ ខ្លួនអ្នកជម្ងឺ។ បន្ទាប់ពីធ្វើការវះកាត់ហើយ អ្នកជម្ងឺត្រូវសម្រាករយៈពេលប្រហែលមួយខែ។
3. ដំណាក់កាលព្យាបាលលើកទីបី ៖ គ្រូពេទ្យចាប់ផ្ដើមព្យាបាលដោយកាំរស្មីរយៈពេលប្រហែលមួយខែជាបន្ដទៀត។ គ្រូ ពេទ្យបញ្ចាំងកាំរស្មីទៅលើសាច់ទ្រូងដែលវះ ចៀសវាងកុំឱ្យវានៅសល់កោសិកាមហារីកតូចៗនៅមុខថ្នេរដែលវះកាត់ ព្រោះខ្លាចវារើ ឡើងវិញ។ យើងបញ្ចាំងកាំរស្មីពី២៥ទៅ៣០ដង ប្រហែលជា៥ទៅ៦សប្ដាហ៍ ដើម្បីកុំឱ្យរើឡើងវិញ។ ការព្យាបាលដោយកាំរស្មីនេះ ប្រជាពលរដ្ឋមួយចំនួនយល់ច្រឡំថាកាំរស្មីនេះជាកាំរស្មីឡាស៊ែ តាមការពិតវាមិនមែនជាកាំរស្មីឡាស៊ែទេ។ កាំរស្មីឡាស៊ែត្រូវបានគេ យកមកប្រើតិចតួចណាស់ក្នុងវិស័យសុខាភិបាល។ កាំរស្មីដែលយកមកព្យាបាលជម្ងឺមហារីកនេះ គឺជាថាមពលមួយដែលបញ្ចេញពីម៉ាស៊ីន។ វាបុកទៅកោសិកាមហារីក ធ្វើឱ្យកោសិកាមហារីកងាប់។
4. ដំណាក់កាលព្យាបាលលើកទីបួន ៖ បន្ទាប់ពីវះកាត់ ត្រូវចាក់ថ្នាំគីមីប្រាំមួយដងទៀត ដើម្បីសម្លាប់មេរោគមហារីកតូចៗ ទាំងនោះទៀត។ ការទប់កុំឱ្យកើតនៅកន្លែងដដែល និងទប់មិនឱ្យកើតនៅកន្លែងផ្សេងទៀតបាន ពេលនោះហើយដែលអ្នកជម្ងឺជាសះ ស្បើយ។
5. ដំណាក់កាលព្យាបាលលើកចុងក្រោយ ៖ គឺជាការព្យាបាលដោយថ្នាំអ័រម៉ូន ដែលអ្នកជម្ងឺត្រូវលេប១ថ្ងៃ១គ្រាប់ រយៈ ពេល៥ឆ្នាំ។ អ្នកជម្ងឺត្រូវមកមន្ទីរពេទ្យម្ដងទៀតរាល់៣ខែម្ដង ដើម្បីពិនិត្យឈាម ពោះ និងសុដន់ឡើងវិញ។ លុះឆ្លងកាត់៥ឆ្នាំហើយ ពិនិត្យមិនឃើញមានអ្វីទៀតទេ មានន័យថាជម្ងឺមហារីកជាសះស្បើយរហូតហើយ។ ការលេបថ្នាំអ័រម៉ូន គឺដើម្បីទប់ស្កាត់កុំឱ្យមេរោគ មហារីកឆ្លងទៅសុដន់ម្ខាងទៀត ព្រោះមេរោគមហារីកអាចឆ្លងទៅសុដន់ម្ខាងទៀត១%។
ផលវិបាកនៃការព្យាបាលជម្ងឺមហារីកសុដន់
ការចាក់ថ្នាំគីមីមានផលវិបាកខ្លះដែរ ដូចជាធ្វើឱ្យអ្នកជម្ងឺជ្រុះសក់ ក្អួតចង្អោរ ខ្ពើមចំណីអាហារ មានអាការដូចស្ដ្រីចាញ់កូន ជាដើម។ ប៉ុន្ដែអាការទាំងនេះនឹងត្រឡប់មកជាធម្មតាវិញ ក្រោយពីព្យាបាលមិនបង្កឱ្យមានគ្រោះថ្នាក់ដល់ជីវិតទេ។
វិធានការទប់ស្កាត់ជម្ងឺមហារីកសុដន់
ជម្ងឺនេះ បើកើតឡើងហើយ នៅដំណាក់កាលដំបូង មិនធ្វើឱ្យអ្នកជម្ងឺឈឺចាប់អ្វីទាំងអស់។ វាជាជម្ងឺដែលអាចឱ្យដឹងជាមុន បាន នៅពេលស្ទាបសុដន់ទៅប៉ះដុំនៅក្នុងសុដន់។ នៅពេលនោះ ត្រូវប្រញាប់ទៅជួបគ្រូពេទ្យជាបន្ទាន់ ចៀសវាងនូវការទុកយូរនាំឱ្យដុំ នោះធំលឿន ដល់ដំណាក់កាលណាមួយនាំឱ្យមានគ្រោះថ្នាក់ដល់ជីវិត។ ដោយសារជម្ងឺនេះជាជម្ងឺតពូជ ដូចនេះ នៅក្នុងគ្រួសារលោក អ្នក ប្រសិនបើមានសមាជិកណាម្នាក់កើតមានជម្ងឺនេះ លោកអ្នកដែលជាកូន ឬជាចៅត្រូវមានការប្រុងប្រយ័ត្ន ចំពោះសុខភាពរបស់ ខ្លួន។ គួរប្រុងប្រយ័ត្នជាមួយរបបហូបចុក និងត្រូវឧស្សាហ៍ពិនិត្យសុខភាពខ្លួន។
សព្វថ្ងៃនេះ ក្រសួងសុខាភិបាល និងអង្គការសុខភាពពិភពលោក កំពុងរៀបចំឱ្យមានយុទ្ធសាស្ដ្រប្រយុទ្ធប្រឆាំងនឹងជម្ងឺ មហារីកបីមុខ គឺជម្ងឺមហារីកមាត់ស្បូន មហារីកសុដន់ និងមហារីកនៅក្នុងត្រចៀក បំពង់ក និងច្រមុះ ដើម្បីអប់រំប្រជាពលរដ្ឋឱ្យយល់ដឹង និងមកធ្វើការព្យាបាលទាន់ពេលវេលា ប្រយោជន៍ឱ្យអត្រានៃជម្ងឺមហារីកថយចុះមកកម្រិតទាបបំផុត។
បុរសកើតមានជម្ងឺមហារីកសុដន់ដែរទេ
នៅប្រទេសកម្ពុជាក៏មានករណីបុរសកើតជម្ងឺមហារីកសុដន់ដែរ តែមានភាគតិចណាស់។ បើកើតទៅលើបុរសហើយ ការ ព្យាបាលច្រើនតែទទួលបរាជ័យ ដោយសារតែវាមានលក្ខណៈកាចសាហាវជាងជម្ងឺមហារីកសុដន់ដែលកើតនៅលើមនុស្សស្រី។ ដូចនេះ បុរសៗ នៅពេលមានការឡើងដោះខុសធម្មតា គួរប្រញាប់អញ្ចើញទៅជួបពិគ្រោះជាមួយគ្រូពេទ្យជំនាញជាបន្ទាន់។
ដំបូន្មានអ្នកជំនាញ
បន្ថែមពីលើការរៀបរាប់របស់លោករួចមក លោកវេជ្ជបណ្ឌិត អ៊ាវ សុខា សូមផ្ដល់ជាដំបូន្មានបន្ថែមដូចតទៅ។ សម្រាប់ជម្ងឺ មហារីកសុដន់ ចំពោះស្ដ្រី សូមយកចិត្ដទុកដាក់លើសុដន់របស់ខ្លួនឯង។ រៀងរាល់មួយខែម្ដង ត្រូវពិនិត្យសុដន់ដោយខ្លួនឯង ថាតើមាន ដុំអ្វីឬទេ។ ទោះបីជាដុំនោះជាដុំដែលមានការឈឺចាប់ក្ដី មិនឈឺចាប់ក្ដី គួរតែទៅជួបគ្រូពេទ្យឱ្យបានលឿនជាទីបំផុត។ ព្រោះថាកាល ណាដុំនៅតូច មិនទាន់ឈឺ ការព្យាបាលអស់ថវិកាតិច ហើយអាចជាសះស្បើយ១០០%។ ប្រសិនបើជម្ងឺមហារីកឈានដល់កម្រិតធ្ងន់ គ្រូពេទ្យមិនអាចព្យាបាលបានទេ គ្រាន់តែជួយព្យាបាលសម្រន់ការឈឺចាប់ និងពន្យារជីវិតតែប៉ុណ្ណោះ។
ប្រភព ៖ ទស្សនាវដ្តី សុខភាពយើង លេខ០០៨ ខែកញ្ញា ឆ្នាំ២០០៦
Leave a Reply