អ្នកខ្លះដើរចូលបង្គន់ ៣ដងក្នុងមួយថ្ងៃ អ្នកខ្លះទៀត ៣ដងក្នុងមួយសប្ដាហ៍។ ចង្វាក់មិនដូចគ្នាទាំងស្រុងទេ អាស្រ័យទៅនឹងល្បឿន របត់ពោះវៀនរបស់បុគ្គលម្នាក់ៗ។ រាគមិនមែនជាជម្ងឺទេ វាគ្រាន់តែជារោគសញ្ញាមួយតែប៉ុណ្ណោះ។ រាគ គឺជាការបន្ទោរបង់លាមក(ជុះអាចម៍) មានសណ្ឋានទន់ជ្រុល ឬរាវតែម្ដង។ រាគជាបញ្ហាកើតមានជាញឹកញាប់ ហើយជារឿយៗ គ្មានគ្រោះថ្នាក់ដល់ជីវិតឡើយ បើបានព្យាបាលត្រឹមត្រូវ។ ប៉ុន្ដែវត្ដមានរាគ តម្រូវឱ្យមានការពិនិត្យជម្ងឺ និងវិភាគវេជ្ជសាស្ដ្រផងដែរ។ តើរាគបណ្ដាលមកពីអ្វី? ត្រូវធ្វើបែបណាទៅ? ព្យាបាលបែបណាទើបមានប្រសិទ្ធិភាព?
រាគ ជាអ្វី?
រាគមិនមែនជាជម្ងឺទេ វាគ្រាន់តែជារោគសញ្ញាមួយតែប៉ុណ្ណោះ។ រាគជាការបន្ទោរបង់លាមកទន់ជ្រុល ឬរាវដូចទឹក និងច្រើនជ្រុលខុស ពីធម្មតា។ តាមវេជ្ជសាស្ដ្រ គ្រូពេទ្យបានកំណត់ថា លាមករាគ កាលណាទម្ងន់លាមក ដែលបន្ទោរបង់ក្នុងមួយថ្ងៃលើសពី៣ខាំ (៣០០ក្រាម)។
ម្យ៉ាងទៀតរាគ គឺជាការរលាកពោះវៀនក្រពះ ដែលបង្កការរត់បន្ទោរបង់ញឹកញាប់ និងលាមកមានសណ្ឋានរាវ។ រាគជារោគសញ្ញា ដែលពោះវៀនឆ្លើយតបទៅនឹងមេរោគបាក់តេរី វីរុស និងប៉ារ៉ាសិត ដែលរុករានបង្ករោគដល់ពោះវៀន។
ប្រភេទរាគ
តាមរយៈពេលវេលានៃការរាគ វាមានសណ្ឋានជារាគស្រួចស្រាវ និងរាគរ៉ាំរ៉ៃ។ ក្រៅពីនេះ មានសណ្ឋានរាគផ្សេងៗទៀត ដូចជារាគ “ក្លែងក្លាយ” និងរាគ“ទេសចរ”ជាដើម។
1- រាគស្រួចស្រាវ ៖ អាចហៅម្យ៉ាងទៀតថាជាការរលាកពោះវៀនក្រពះស្រួចស្រាវ និងជាបែបផែនពុលចំណីអាហារ។ រាគស្រួច ស្រាវកើតមានឡើងតាមបែបគំហុគតែម្ដង ហើយមានរយៈពេលពី៣ ទៅ៤ថ្ងៃ និងមិនបង្កការខ្វះជាតិទឹកក្នុងខ្លួនធ្ងន់ធ្ងរទេ។
2- រាគរ៉ាំរ៉ៃ ៖ ជារលាកពោះវៀនរ៉ាំរ៉ៃដែលមានរាគរយៈពេលលើសពី២ ឬ៣សប្ដាហ៍។ រាគប្រភេទនេះបង្កការស្រកទម្ងន់ និងអាការ ស្លេកស្លាំង (ស្បែក ឡើងស្លាំង ឬពណ៌ស)ជាដើម។
3- រាគ“ក្លែងក្លាយ” ៖ ជាការបន្ទោរបង់ញឹក ឬបត់ជើងធំញឹក ពោលជាការកើនឡើងនៃការរត់ជុះ ឬរត់ទៅបន្ទោរបង់លាមក។ ក្នុង ករណីនេះ លាមកមានសណ្ឋានរឹងធម្មតា។
4- រាគ“ទេសចរ” ៖ ជារាគដែលកើតមាននៅពេលធ្វើដំណើរ ជាទូទៅមានរយៈពេលពី៤ ទៅ៥ថ្ងៃ។ ការរាគ“ទេសចរ” ច្រើនតែកើត មានឡើងនៅសប្ដាហ៍ទីមួយនៃការធ្វើដំណើរ។ ជួនក៏អាចកើតនៅពេលវិលមកដល់ផ្ទះវិញដែរ។
មូលហេតុបង្ករាគ
1- រាគស្រួចស្រាវ ឬរលាកពោះវៀនក្រពះស្រួចស្រាវ ៖
រាគស្រួចស្រាវបណ្ដាលមកពីការឆ្លងមេរោគវីរុស និងបាក់តេរី ដែលមាននៅក្នុងទឹក និងចំណីអាហារមិនស្អាត គ្មានអនាម័យ។ ព្រោះថា ចំណីអាហារអាចមានបាក់តេរី និងជាតិពុលតុកស៊ីន (ប្រភេទជាតិពុល ដែលផលិតដោយបាក់តេរី) រាគបែបនេះហៅថា ការពុលចំណីអាហារ។ ជាទូទៅ ចំណីអាហារធ្វើការដាំស្ល និងរៀបចំដោយដៃមិនស្អាត ហើយជួនដាក់កម្ដៅរួចយកមកពិសាទៀត បែបនេះមិនអាចសម្លាប់មេ រោគបានទេ។ ពេលនោះ ភ្នាសពោះវៀន ត្រូវវាយប្រហារដោយសារធាតុចម្លែកបណ្ដាលឱ្យបាត់បង់ការស្រូបយកជាតិទឹក ហើយថែមទាំងបង្កការ បញ្ចេញចោលជាតិទឹក ឬវត្ថុរាវទៀតផង។ រាគស្រួចស្រាវបណ្ដាលមកពីវីរុស គឺជាករណីរលាកពោះវៀនក្រពះ។
ជួនកាលរាគក៏អាចឆ្លងមេរោគ វីរុស និងបាក់តេរី តាមរយៈការប៉ះពាល់សត្វ និងមនុស្សដ៏ទៃ។ កន្លែងស្នាក់នៅមានមនុស្សច្រើន និង មន្ទីរពេទ្យ ដែលមានអ្នកជម្ងឺរ៉ាំរ៉ៃស្នាក់នៅ ក៏អាចបង្កឱ្យមានការឆ្លងបានដែរ។ ការរួមភេទតាមទ្វារមាស ឬតាមទ្វារលាមក និងការចាក់គ្រឿង ញៀនដោយសឺរ៉ាំងរួមគ្នា អាចបង្ករោគឆ្លង ផ្សេងៗទៀតជាច្រើន។
ម្យ៉ាងទៀតក្រោយពីធ្វើការវះកាត់ក្រពះរួច ជាតិអាស៊ីដក្រពះ ដែលមានតួនាទីការពារខ្លួនយើងនឹងបាក់តេរីក៏មានការថយចុះ ជាកត្ដា ធ្វើឱ្យងាយរាគបានដែរ។ អ្នកខ្លះមានប្រតិកម្មជាមួយផលិតផលទឹកដោះសត្វ ដែលមានជាតិឡាក់តូស ពេលទទួលទានវាតែងបង្ករាគ។ ថ្នាំ ឬ ឱសថបារាំង(ថ្នាំពេទ្យ)មួយចំនួនក៏អាចជាដើមហេតុនៃការរាគដែរ ដូចជាថ្នាំប្រឆាំងបាក់តេរី ថ្នាំប្រឆាំងអាស៊ីដដែលមានជាតិម៉ាញ៉េស្យូម ថ្នាំ បញ្ចុះលាមក ថ្នាំបញ្ចុះទឹកនោមជាដើម។
2- រាគរ៉ាំរ៉ៃ ឬរលាកពោះវៀនរ៉ាំរ៉ៃ ៖
រាគរ៉ាំរ៉ៃ មានមូលហេតុជាច្រើន ជាញឹកញាប់បំផុត បណ្ដាលមកពីជម្ងឺពោះវៀនធំ។ មានមូលហេតុផ្សេងៗទៀត ដូចជារោគក្រពេញ ទីរ៉ូអ៊ីដ រលាកភ្នាសពោះវៀនតូច មានប៉ារ៉ាស៊ីត ដុំសាច់ជាដើម។ ជាអាទិរាគរ៉ាំរ៉ៃ បង្កឡើងជារូបភាពរលាកពោះវៀនតូច និងពោះវៀនធំរ៉ាំរ៉ៃ ដែលបណ្ដាលមកពីប្រតិកម្មចំណីអាហារ និងពួកមេរោគប៉ារ៉ាស៊ីត។ ការវះកាត់ថង់ទឹកប្រមាត់ ដែលអាចបណ្ដាលឱ្យជ្រាបទឹកប្រមាត់ទៅក្នុងពោះ វៀនតូច ក៏អាចបង្កការរាគរ៉ាំរ៉ៃបានដែរ។ ម្យ៉ាងទៀតរាគរ៉ាំរ៉ៃអាចបណ្ដាលមកពីការស្រូបសារធាតុបញ្ចុះលាមកច្រើន និងយូរ។ ហើយរាគ ក៏ អាចបង្កឡើងដោយបញ្ហាផ្លូវចិត្ដ និងការប្រើប្រាស់ថ្នាំបញ្ចុះលាមកហួសកម្រិតប្រើ។ ថ្នាំអង់ទីប៊ីយ៉ូទិកមួយចំនួន ក៏អាចជាដើមហេតុដែរ។
3- រាគ“ក្លែងក្លាយ” ឬបន្ទោរបង់ញឹក ៖
ថ្នាំពេទ្យមួយចំនួន អាចបង្កការរលាកក្រហាយពោះវៀនធំ អាចបណ្ដាលឱ្យរត់ចូលបង្គន់ញឹកបានដែរ។ មានកត្ដាដ៏ទៃទៀត ដែលបង្ក ការបន្ទោរបង់ញឹកដែរ ដូចជាការខ្សោយសាច់ដុំខ្ចិបរន្ធគូទ ចំណីអាហារដែលមានឥទ្ធិពលបញ្ចុះលាមក(ម្ទេសហិលខ្លាំង ត្រកួនទែក) ស្ថានភាព តឹងតែងផ្លូវចិត្ដ(ពិបាកចិត្ដ)ជាដើម។ ការភ័យខ្លាចក៏អាចជាដើមហេតុមួយដែរ ដូចដែលយើងធ្លាប់ឮថា ភ័យរាគអាចម៍ជាដើម។
4- រាគ“ទេសចរ” ឬរាគពេលធ្វើដំណើរ ៖
ពេលធ្វើដំណើរ លោកអ្នកអាចទទួលទានទឹក និងចំំណីអាហារមិនស្អាត ដែលមានមេរោគបាក់តេរី វីរុស និងប៉ារ៉ាសិតមួយចំនួន។ លើសពីនេះទៅទៀត ការផ្លាស់ប្ដូរចំណីអាហារ ការហត់នឿយ និងការប្ដូរពេលម៉ោង សុទ្ធតែជាកត្ដាអាចបង្កការរាគបានដែរ។
ប៉ុន្ដែតាមការស្រាវជ្រាវរបស់អ្នកវិទ្យាសាស្ដ្រខ្លះ បានអះអាងថារាគ“ទេសចរ” មិនមែនបណ្ដាលមកពីការផ្លាស់ប្ដូររបបអាហារ សីតុណ្ហភាព អាកាសធាតុ គ្រឿងទេស ឬការហត់នឿយពេលធ្វើដំណើរនោះទេ។ ពោលគឺ បណ្ដាលមកពីមេរោគដែលមាននៅក្នុងចំណីអាហារ ជា រឿយៗ គឺបាក់តេរី។ ចង់និយាយថារាគ“ទេសចរ” ជារាគស្រួចស្រាវ ឬជាការឆ្លងមេរោគបង្ករាគ។
រាគប្រភេទនេះងាយកើត ពេលធ្វើដំណើរទៅកាន់ទីកន្លែងមិនសូវមានអនាម័យ និងបរិស្ថានមិនល្អ ជារឿយៗកើតលើកុមារតូចៗ។
រាគបង្កអាការអ្វីខ្លះ?
1- រាគស្រួចស្រាវ ៖ ដោយហេតុរាគស្រួចស្រាវ បង្កឡើងដោយមេរោគបាក់តេរី(រាគដោយពុលចំណីអាហារ) និងដោយវីរុស(រាគ ដោយរលាកពោះវៀនក្រពះ) ក្រៅពីវិបត្ដិមុខងារពោះវៀនក្រពះ រាគអាចបង្កជាគ្រុនក្ដៅខ្លួន ក្អួតចង្អោរ ឈឺពោះ ឈឺក្បាល និងឈឺ សាច់ដុំ។ ប្រភេទបាក់តេរីដែលបង្ករោគញឹកញាប់ជាងគេ គឺស្ដាហ្វីឡូកូក និងសាម៉ូណែល។
ជាទូទៅ រាគស្រួចស្រាវមិនបង្កការខ្វះជាតិទឹកក្នុងខ្លួនទេ។ តែគ្រោះថ្នាក់នៃការខ្វះជាតិទឹកអាចកើតមាន កាលណាការរាគនេះ អូសបន្លាយរយៈពេលលើសពី១សប្ដាហ៍ ជាពិសេសចំពោះកុមារតូចៗ ដែលមានអាយុតិចជាង៣ឆ្នាំ និងមនុស្សចាស់ដែលមានអាយុលើស ពី៦០ឆ្នាំ។ ក្នុងករណីកង្វះជាតិទឹក អ្នកជម្ងឺមានអាការអាសន្នមួយចំនួន ដូចជាស្ងួតមាត់ បរិមាណទឹកនោមតិច ទោះបីជាអ្នកជម្ងឺពិសាទឹក ដូចធម្មតា ឬក៏លើសពីធម្មតាក្ដី។
2- រាគរ៉ាំរ៉ៃ ៖ ដោយសារការរាគនេះអូសបន្លាយលើសពី៣សប្ដាហ៍ រាគប្រភេទនេះបង្កការស្រកទម្ងន់ អាការស្លេកស្លាំង និងខ្វះជីវជាតិ ជាដើម។
3- រាគ“ក្លែងក្លាយ” ៖ រត់ជុះញឹកញាប់ លាមករឹងធម្មតា ហើយជាទូទៅអ្នកជម្ងឺមានឈឺពោះ។
4- រាគ“ទេសចរ” ៖ រាគប្រភេទនេះបណ្ដាលឱ្យឈឺពោះ ហើយជាទូទៅបង្កឱ្យក្ដៅខ្លួន ឬក៏មានក្ដៅខ្លួនបន្ដិចបន្ដួច។ ជួនកាលបង្កការក្អួត ចង្អោរផងដែរ។
ប្រការត្រូវធ្វើ ពេលរាគ
1- សូមពិសាទឹកឱ្យបានច្រើន ៖ ពេលមានរាគ ទោះបីលោកអ្នកមិនស្រេកក្ដី ភ័យខ្លាចពេលផឹកទឹក រិតតែបង្កើនការរាគក្ដី លោកអ្នកត្រូវ តែខំផឹកទឹក ដើម្បីបង្គ្រប់ទឹកដែលបាត់បង់ បញ្ចៀសបានការខ្វះជាតិទឹកក្នុងខ្លួន។ លោកអ្នកអាចប្រើប្រាស់ទឹកផឹកធម្មតា ទឹកខនិជ ទឹកផ្លែឈើ ឬទឹកអូរ៉ាលីត។ ភេសជ្ជៈផ្អែមមួយចំនួនក៏ល្អដែរ ជាពិសេសពួកភេសជ្ជៈ ដែលមានជាតិអេឡិចត្រូលីត និងជាតិស្ករ (ដែលជួយឱ្យពោះ វៀនស្រូបយកជាតិទឹក និងសារធាតុរាវ)។ ទឹកស្ងោរស៊ុប បន្លែ ក៏អាចទទួលទានបានដែរ។
2- មិនត្រូវទទួលទានភេសជ្ជៈមួយចំនួន ៖ ភេសជ្ជៈដែលលោកអ្នកត្រូវចៀសវាងពេលមានរាគ មានដូចជាទឹកដោះសត្វ (ទឹកដោះ គោ) កាហ្វេ តែ ស្រា ទឹកកូឡា និងទឹកមិន ស្អាត(ទឹកបឹង ទឹកទន្លេ ទឹកម៉ាស៊ីន)។ ពីព្រោះថា ភេសជ្ចៈទាំងនេះភ្ញោចពោះវៀន។ ភេសជ្ជៈជាតិ ហ្គាសទឹកសថ្លា ក៏មិនជួយកាត់បន្ថយការរាគដែរទេ ព្រោះវាគ្មានផ្ទុកជាតិអេឡិចត្រូលីត។
3- សូមពិសាចំណីអាហារតិច ៖ លោកអ្នកអាចបន្ថយការទទួលទានចំណីអាហាររឹង ហាមបរិភោគផលិតផលទឹកដោះសត្វ និងអា ហារមានសារធាតុសរសៃ។ ប៉ុន្ដែប្រសិនបើលោកអ្នកឈឺពោះ ឬក្អួត លោកអ្នកមិនគួរខំបរិភោគឡើយ។ ផ្ទុយទៅវិញ លោកអ្នកត្រូវខំពិសាទឹក និងសម្រាកឱ្យបានច្រើន។ កាលបើលោកអ្នករាងស្រួលខ្លួនបន្ដិចហើយ សូមចាប់ផ្ដើមពិសាពីដំបូងតិចរួចច្រើន ដោយជ្រើសរើសចំណីអាហារ ដែល ងាយរលាយ ជាពិសេសសម្លស្ងោរស៊ុប ចេកទុំ នំប៉័ងឆ្អើរជាដើម។ ជាការប្រសើរ លោកអ្នកគួរបរិភោគតិចៗឱ្យបានច្រើនដង។ ជាឧទាហរណ៍ មុន មានរាគ លោកអ្នកបរិភោគ៣ដងក្នុង១ថ្ងៃ អាចបង្កើនដល់ទៅ៦ដង។
4- មិនត្រូវបរិភោគអាហារជាតិទឹកដោះសត្វ និងសារធាតុសរសៃ ៖ ចំណីអាហារទាំងនេះ មានផ្ទុកជាតិកាបូនអ៊ីដ្រាតច្រើន ដូចជា នំប៉័ង នំម្សៅកន្ទក់ ម្សៅអាហារជាដើម ត្រូវចៀសវាងទទួលទាន។ លើសពីនេះ មានចំណីអាហារប្រុងប្រយ័ត្នខ្លះទៀត ដូចជាស្ពៃ បន្លែមួយចំនួន ជាដើម។
5- ប្រយ័ត្នប្រយែងចំពោះការប្រើថ្នាំប្រឆាំងរាគ ៖ ប្រសិនបើលោកអ្នកជឿជាក់ថា លោកអ្នករាគដោយសារការបរិភោគចំណីអាហារ មិនល្អ ហើយបើសិនជាលោកអ្នកមានក្ដៅខ្លួន លោកអ្នកមិនត្រូវលេបថ្នាំប្រឆាំងរាគ (ដូចជាអ៊ីម៉ូឌីយ៉ូម) ដោយគ្មានពិគ្រោះជម្ងឺជាមួយគ្រូពេទ្យ ឡើយ។ ព្រោះថាវាមុខជាកាត់បន្ថយការ បញ្ចេញចោលមេរោគបាក់តេរីតាមលាមក ហើយបែរជាបង្កើនការស្រូបយកជាតិពុលតុកស៊ីន ចូលក្នុង សព៌ាង្គកាយទៅវិញ។
6- ផ្លាស់ប្ដូរថ្នាំប្រឆាំងអាស៊ីដ ៖ ដើម្បីចៀសវាងការរាគបង្កក្រហល់ក្រហាយដល់ក្រពះ លោកអ្នកត្រូវប្រើប្រាស់ថ្នាំប្រឆាំងអាស៊ីដ ដែលផ្សំពីសារធាតុអ៊ីដ្រុកស៊ីដ អាលុយមីញ៉ូមដែលគ្មានម៉ាញ៉េស្យូម។ ទោះបីជាវាមិនមានប្រសិទ្ធិភាពដូចគ្នាក្ដី ក៏វាអាចកាត់បន្ថយកង្វល់របស់ លោកអ្នកបានដែរ។
7- ត្រូវបញ្ជៀសការឆ្លងមេរោគ ៖ ពេលលោកអ្នករៀបចំម្ហូបអាហារ ត្រូវលាងដៃទាំងពីរឱ្យបានស្អាតជាមុខសិន។ ព្រោះថាការឆ្លង មេរោគប៉ារ៉ាស៊ីត អាចកើតមានតាម រយៈដៃមិនស្អាតផងដែរ។ លោកអ្នកត្រូវប្រើប្រាស់សាប៊ូលាង និងកន្សែងជូតស្អាតគ្មានមេរោគផងដែរ។
ពេលណាត្រូវទៅព្យាបាលជាមួយគ្រូពេទ្យ?
– បើសិនជាលោកអ្នកមានរោគ ហើយមានរោគសញ្ញាផ្សេងទៀត ដូចជាគ្រុនក្ដៅ ក្អួត ឈឺពោះ មានឈាមក្នុងលាមក ស្រក ទម្ងន់ជាដើម
– បើសិនជាលោកអ្នកមានរាគលើសពី៥ថ្ងៃ ឬលើសពី១សបា្ដហ៍
– បើលោកអ្នកស្ងួតមាត់ ស្ងួតបបូរមាត់ និងស្ងួតអណ្ដាតខុសពីធម្មតា
– បើសិនជាបរិមាណទឹកនោមរបស់លោកអ្នកថយចុះតិច និងលោកអ្នកសង្កេតឃើញថាចុះស្គមជាងមុន
– ប្រសិនបើលោកអ្នកមានជម្ងឺ រុំារ៉ៃប្រចាំកាយ និងជម្ងឺបេះដូងជាដើម
– បើសិនជាលោកស្រីជាស្ដ្រីមានផ្ទៃពោះ ព្រមទាំងមានរោគសញ្ញា ដែលបានរៀបរាប់មកនេះណាមួយ ឬច្រើន នោះលោកស្រីគួរ តែឆាប់ទៅពិគ្រោះជាមួយគ្រូពេទ្យ។
ការពិនិត្យជម្ងឺ និងការវិភាគវេជ្ជសាស្ដ្រ
ពោលអ្នកជម្ងឺម្នាក់បង្ហាញខ្លួនថាមានរាគ ការពិនិត្យជម្ងឺល្អិតល្អន់មួយត្រូវធ្វើឡើង ហើយគ្រូពេទ្យអាចស្នើសុំការវិភាគលាមក ដោយ បណ្ដុះមេរោគ និងពិនិត្យរកប៉ារ៉ាសិត។
អ្នកជម្ងឺអាចបន្ដការពិនិត្យបន្ថែមទៀត ទៅតាមកម្រិតបញ្ហា ដូចជាការបូមឈាមយកទៅវិភាគជាដើម។ ជួនកាលចាំបាច់តម្រូវឱ្យ មានការឆ្លុះតាមទ្វារលាមក ការថតដោយកាំរស្មីអ៊ិច ហើយជួនដោយច្រឹបពោះវៀនតូច ក្នុងករណីមានរាគរ៉ាំរ៉ៃ។ ករណីរាគរ៉ាំរ៉ៃតម្រូវឱ្យមានការ ពិនិត្យ និងវិភាគវេជ្ជសាស្ដ្រជាច្រើនដើម្បីរកឱ្យឃើញមូលហេតុពិតប្រាកដនៃញ្ហា។ ព្រោះថាការព្យាបាលផ្អែកទាំងស្រុងទៅលើលទ្ធផល ដែល រកឃើញ។
ការព្យាបាលរោគ
1- រាគស្រួចស្រាវ ៖ គ្រូពេទ្យចាប់ផ្ដើមព្យាបាលបញ្ហារាគ ដោយឱ្យថ្នាំប្រឆាំងនឹងបាក់តេរី(ថ្នាំអង់ទីប៊ីយ៉ូទិក) ថ្នាំប្រឆាំងរាគ និងការ បញ្ជូលជាតិទឹកចូលទៅក្នុងខ្លួន(ដោយផឹកទឹកអូរ៉ាលីត និងព្យួរសេរ៉ូម)។ បើសិនជាអ្នកជម្ងឺខ្សោះជាតិទឹកខ្លាំង មានក្ដៅខ្លួន និងមាន ឈាមក្នុងលាមក នោះអ្នកជម្ងឺត្រូវតែសម្រាកព្យាបាលក្នុងមន្ទីរពេទ្យជាដាច់ខាត ដើម្បីបញ្ចូលបង្គ្រប់ជាតិទឹកដោយព្យួរសេរ៉ូមតាម សរសៃវ៉ែន។
ក្នុងករណីជារាគបណ្ដាលមកពីប្រតិកម្មជាតិឡាក់តូស(ទឹកដោះសត្វ ឬទឹកដោះគោ) លោកអ្នកត្រូវព្យាបាលបញ្ហារាគ ដោយបោះ បង់ ឬចៀសវាងប្រភេទចំណីអាហារដែលពាក់ព័ន្ធ ហើយប្រើឱសថជួយប្រឆាំងជាតិឡាក់តូស។ ពេលជាសះស្បើយហើយ បើលោកអ្នក ចង់ពិសាចំណីអាហារដែលមានជាតិទឹកដោះសត្វវិញនោះ លោកអ្នកអាចចាប់ផ្ដើមទទួលទានពីបរិមាណតិចតួច។ ចំពោះកុមារតូចៗ គួរ តែជំនួសទឹកដោះគោ ដោយរូបមន្ដផ្សំពីសណ្ដែកសៀងវិញ។
2- រាគរ៉ាំរ៉ៃ ៖ ការព្យាបាលរាគរ៉ាំរ៉ៃត្រូវផ្អែកទាំងស្រុងទៅតាមលទ្ធផលដែលរកឃើញពីការពិនិត្យ និងវិភាគវេជ្ជសាស្ដ្រ។ បើលោក អ្នកមានរាគរ៉ាំរ៉ៃ ដាច់ខាតត្រូវតែទៅទទួលការព្យាបាលដោយគ្រូពេទ្យជំនាញត្រឹមត្រូវ។ សូមកុំបណ្ដែតបណ្ដោយរហូតដល់ធ្ងន់ធ្ងរ អង្ករ ក្លាយជាបាយ ពិតជាពិបាកព្យាបាល និងកែលម្អរណាស់។
3- រាគ “ទេសចរ” ៖ ការព្យាបាលមិនខុសពីការព្យាបាលរាគស្រួចស្រាវទេ។ រាគវិវឌ្ឍន៍ទៅរកការជាសះស្បើយពី៤ ទៅ៧ថ្ងៃ។ អ្នក ជម្ងឺត្រូវគោរពឱ្យបាន រាល់គោលការណ៍អនាម័យ ពិសាចំណីអាហារឆ្អិនល្អ ពិសាទឹកដាំពុះ ឬទឹកស្អាតគ្មានមេរោគ និងជាតិពុល បន្លែ និង ផ្លែឈើត្រូវបកសម្បកលាង ឱ្យស្អាត ឬចម្អិនបើចាំបាច់។
ដោយ វេជ្ជ. លី ចេងហ៊ុយ
ប្រភព ៖ ទស្សនាវដ្តី សុខភាពយើង លេខ០០២ ខែមីនា ឆ្នាំ២០០៦
Leave a Reply