បាត់រដូវហើយ មានកូនទេដឹង? នេះជាសម្ដីដែលគូស្រករថ្មីថ្មោងធ្លាប់បានបន្លឺឡើង។ ពិតហើយអាចមានផ្ទៃពោះ ឬទារកក្នុងផ្ទៃ។ នេះជាដើមកំណើតនៃជីវិត តាមរយៈការកកើតទារកនៅក្នុងស្បូន និងពោះរបស់ស្ដ្រី។ ទស្សនាវដ្ដី សុខភាពយើង សូមអបអរសាទរជីវិតទាំងឡាយដែលចាប់ និងកំពុងបង្កកំណើតនាពេលនេះ។ ហើយសូមណែនាំលោកអ្នកអំពីចំណេះដឹងទាក់ទងនឹងការថែទាំគភ៌នេះ ពិសេសសម្រាប់ស្ដ្រីជាអនាគតម្ដាយ និងសម្រាប់ទារកក្នុងផ្ទៃ ចាប់តាំងពីការកកំណើតរហូតដល់សម្រាលនៅលើទំព័រ ទស្សនាវដ្ដី សុខភាពយើង ចាប់ពីលេខនេះតទៅ។ សូមលោកអ្នកទទួលយកចំណេះដឺងទាំងនេះដោយក្ដីរីករាយ។
ការធ្លាក់មេជីវិត នាំឱ្យមានការជួបគ្នារវាងមេជីវិតរបស់បុរសនិងរបស់ស្ដ្រី
ជីវិតរជ្ជទាយាទ ឬអ្នកស្នងត្រកូលរបស់លោកអ្នក ចាប់ផ្ដើមឡើងតាមរយៈការងារមួយដែលមានប្រតិទិន និងផែនការរបស់ខ្លួនប្រាណមនុស្ស។ ជារៀងរាល់ខែ ក្នុង១ខែម្ដងខ្លួនប្រាណរបស់ស្ដ្រីមានរយៈពេលមួយដែលអាចមានផ្ទៃពោះ គឺពេលធ្លាក់មេជីវិត។ នៅវដ្ដរដូវនីមួយៗ ការធ្លាក់មេជីវិតកើតឡើងដដែលៗរៀងរាល់ខែ។ ចាប់ពីថ្ងៃទី១ដល់ថ្ងៃទី១៤ អូវែរឬប្រមោយស្បូនដែលជាក្រពេញបន្ដពូជបានទុំជម្រុះចេញមកនូវមេជីវិត។
ក្រោមឥទ្ធិពលរបស់អ័រម៉ូនដែលមានឈ្មោះថា អឺស្ដ្រូហ្សែន ថង់តូចៗដែលហៅថា ផូលីគុល រីកធំលូតលាស់នៅផ្នែកខាង ក្នុងអូវែរ។ ក្នុងចំណោមផូលីគុលទាំងនេះមានតែមួយប៉ុណ្ណោះ ដែលអាចរីកធំលូតលាស់ខ្លាំងជាងគេ និងពិតប្រាកដ។ ពេលដែលវាមានទំហំប៉ុនគ្រាប់ព្រីងតូចមួយ វាលៀនចេញមកផ្ទៃមុខរបស់អូវែរ។ ពេលនោះវានៅរង់ចាំសញ្ញាបញ្ជូនរបស់អ័រម៉ូនតែប៉ុណ្ណោះ មុនពេលចាកចេញផុតអូវែរ នេះហើយគឺជាមេជីវិតស្ដ្រីដែលមានឈ្មោះថា អូវុល។ វាគឺជាពន្លកគ្រាប់ពូជឬជីវាណូរបស់ស្ដ្រី ដែលអាចជួបជាមួយពន្លកគ្រប់ៗពូជរបស់បុរសជាស្ពែមម៉ាតូសូអ៊ីដ ឬមេជីវិតបុរស។ ស៊ុតឬពងរបស់មនុស្ស ដែលជាគ្រាប់ពូជទារកកើតឡើង ដោយការផ្សំផ្គុំគ្នារវាងមេជីវិត ឬពន្លកគ្រាប់ពូជទាំងពីរនេះ។
ថ្ងៃទី១៤ ជាថ្ងៃធ្លាក់មេជីវិត
សម្រាប់ស្ដ្រីដែលមានរដូវទៀងទាត់២៨ថ្ងៃ សញ្ញាដែលជម្រុះបញ្ចេញអូវុល គឺចាប់ធ្វើឡើងនៅថ្ងៃទី១៤។ ភ្លាមៗនោះ អូវុលស្រូបចូលទៅក្នុងដៃស្បូនដែលហៅថាប្រមោយផាឡុប ឬហ្វាឡុប។ ដៃស្បូនគឺជាបំពង់ភ្នាសមុយកឺទ្រវែងមួយដែលភ្ជាប់អូវែរទៅតួស្បូន។ អូវុល ឬមេជីវិតស្ដ្រីអាចជួបជាមួយមេជីវិតបុរស ឬស្ពែមម៉ាតូសូអ៊ីដណាមួយដែលចូលមកនៅតាមបំពង់ប្រមោយនេះឯង។ និយាយជារួមការជួបគ្នារវាងមេជីវិតទាំងពីនេះត្រូវមានលក្ខខ័ណ្ឌជាច្រើន គឺមាត់ស្បូនត្រូវបើកចំហ រីឯតួស្បូនក៏ត្រូវបញ្ចេញ សារធាតុរំអិលដូច សម្បោរ ដើម្បីទាក់ទាញមេជីវិតបុរស ឬស្ពែមម៉ាតូសូអ៊ីដឱ្យទៅជួបអូវុល។ ដូច្នេះមានតែថ្ងៃធ្លាក់មេជីវិតស្ដ្រី ឬថ្ងៃចាប់កំណើតនេះ ហើយដែលអាចឱ្យស្ដ្រីមានផ្ទៃពោះបាន។
អ័រម៉ូនដែលចូលរួមពេលធ្លាក់មេជីវិត
ផូលីគុល ឬអូវុលដែលនៅលើផ្ទៃមុខនៃអូវែរពិតជាមិនមែនកើតឡើងដោយឯកឯង មិនមានដោយសារបច្ចេកទេសណាមួយនោះទេ។ អូវែរបញ្ចេញអ័រម៉ូនប្រូសេសស្ដេរ៉ូន ដែលជាអ័រម៉ូនទទួលបន្ទុករៀបចំអនាគតសម្បុករបស់ទារក គឺប្រអប់ស្បូនតែម្ដង។ ប្រអប់ស្បូននេះពេសទៅដោយភ្នាសដែលមានឈ្មោះថា អង់ដូម៉ែត្រ តាមរយៈការធ្វើការផ្លាស់ប្ដូរបន្ដិចម្ដងៗ។ នេះគឺនៅមានរឿងរ៉ាវជាច្រើនទៀត ដែលអាចបង្កបង្កើតជាសម្បុកទារករឹតតែទន់ល្មើយ។
ពេលដែលមេជីវិតទាំងពីរមិនបានជួបគ្នា
បើសិនជាស្ពែមម៉ាតូសូអ៊ីដ ឬមេជីវិតបុរសមិនបានជួបអូវុល ឬមេជីវិតស្ដ្រី វាចាប់ផ្ដើមចុះខ្សោយ បន្ទាប់មកងាប់តែម្ដង។ ការផលិតអ័រម៉ូនប្រូសេសស្ដេរ៉ូន ក៏ត្រូវបានផ្អាកផងដែរ។ អង់ដូម៉ែត្រមិនបានភ្ជាប់ខ្លួននៅក្នុងតួស្បូននោះទេ នោះគឺដំណាក់កាលដំបូងនៃរដូវស្ដ្រី។ សូមកុំខកចិត្ដអី លោកអ្នកមិនទាន់អស់សង្ឃឹមនោះទេ ព្រោះថានៅក្នុងមួយជីវិតរបស់ស្ដ្រីអាចមានមេជីវិតប្រមាណពី៣០០ ទៅ៤០០ឯណោះ ដែលអាចបង្កកំណើតបង្កើតជាទារកបាន។
ពេលដែលមេជីវិតទាំងពីរបានជួបគ្នា
ការធ្លាក់មេជីវិតស្ដ្រី គឺជាដំណាក់កាលតែមួយគត់ដែលអាចឱ្យមានការបង្កកំណើតកើតមានឡើង។ ជាគោលការណ៍វាស្ថិតនៅចន្លោះពីថ្ងៃទី១០ ទៅថ្ងៃទី១៤ នៃរដូវ២៨ថ្ងៃធម្មតារបស់ស្ដ្រីទូទៅ។ មិនត្រូវបណ្ដែតបណ្ដោយឱ្យពេលវេលានេះកន្លងផុតទៅឡើយ បើលោកអ្នកចង់បង្កបង្កើតគ្រួសារ។ ប្រសិនបើវដ្ដរដូវទៀងទាត់ ការកំណត់ឱ្យមានកូនពិតជាមិនពិបាកនោះទេ។ ប៉ុន្ដែទោះបីជាយ៉ាងណាក្ដី លោកអ្នកនៅមានវិធានការផ្សេងៗទៀត សូមកុំព្រួយបារម្ភអី។ អ័រម៉ូនដែលទទួលបន្ទុកការធ្លាក់មេជីវិតមានអត្ដចរិតង៉ិកងរ ជួនកាលកិកកុកមិនធ្លាក់មក ឬបញ្ចេញមកក្រៅបីបួនថ្ងៃក៏មាន។ បញ្ហាមួយចំនួនដែលអាចមានឥទ្ធិពលទៅលើអ័រម៉ូនទាំង នេះ គឺមានដូចជាអាការស្ដ្រេស្ស ការប្រែប្រួលអារម្មណ៍ ការធ្វើដំណើរ ឬការប្រែប្រួលអាកាសធាតុជាដើម។ ហេតុនេះទើបមានសំណួរមួយលើកឡើងថា តើអ្វីៗទាំងអស់វាកើតចេញពីខួរក្បាលឬយ៉ាងណា? ចម្លើយឆ្លើយថា ពិតប្រាកដហើយ។ ពិភពអ័រម៉ូនតូចមួយនេះ ដាក់ឱ្យដំណើរការបានតាមរយៈក្រពេញមួយដែលស្ថិតនៅផ្នែកខាងក្រោមនៃខួរក្បាលដែលមានឈ្មោះថា ក្រពេញ អ៊ីប៉ូភីស៍។
វិធីសាស្ដ្រគិតរកថ្ងៃធ្លាក់មេជីវិតស្ដ្រី
លោកអ្នកអាចដឹងអំពីពេលវេលានៃការធ្លាក់មេជីវិតនោះដោយខ្លួនឯងបាន។ ប៉ុន្ដែមានតែគ្រូពេទ្យទេ ដែលអាចជួយលោកអ្នកបានត្រឹមត្រូវ និងជាក់លាក់ក្នុងការគុណគូររកថ្ងៃធ្លាក់មេជីវិតនោះបាន។ វិធីសាស្ដ្រមិនអាចខ្វះបានដែលគ្រូពេទ្យតែងតែប្រើមាន ដូចជាការធ្វើតេស្ដទឹកនោម វិភាគឈាម ការស្ទាបមាត់ស្បូន និងការត្រួតពិនិត្យទឹករំអិលមាត់ស្បូនជាដើម។
វិធីសាស្ដ្រចំណាស់ជាងគេ ក្នុងចំណោមវិធីសាស្ដ្រជាច្រើន គឺកំណត់ត្រាខ្សែកោងសីតុណ្ហភាព ធ្វើឡើងក្នុងរយៈពេលជាច្រើនខែ នៅតែអាចប្រើប្រាស់បានដោយសារភាពងាយស្រួលរបស់វា។ វិធីសាស្ដ្រនេះយកគម្លាតពេលវេលាជាមូលដ្ឋានដែលជាសញ្ញាប្រាប់អំពីការធ្លាក់មេជីវិតស្ដ្រី។ ផលវិបាករបស់វិធីនេះ គឺបង្កការធុញទ្រាន់ និងតម្រូវឱ្យមានការឧស្សាហ៍ព្យាយាមជាច្រើន។
អាការសញ្ញាប្រាប់លោកអ្នកអំពីការធ្លាក់មេជីវិត
- ដោះ ឬសុដន់ទាំងពីរឡើងតឹង និងមានការឈឺរមួលនៅថ្ងាសក្រោមពោះ
- មានទឹករំអិលចេញរឹតតែច្រើននៅមាត់ស្បូន
- មានការភ្ញោចនៅត្រង់អូវែរ ឬជាការហូរឈាមតិចតួច។
(សូមបន្ដអាននៅលេខក្រោយ)
ប្រភព ៖ ទស្សនាវដ្តី សុខភាពយើង លេខ៥៥ ខែសីហា ឆ្នាំ២០១០
Leave a Reply