ហេតុការណ៍គ្រោះថ្នាក់ចរាចរណ៍ដ៏គួរឲ្យរន្ធត់មួយ ដែលបានធ្វើឲ្យមហាជនគ្រប់ស្រទាប់ មានការភ្ញាក់ផ្អើល និងសម្តែងអារម្មណ៍ក្តុកក្តួលយ៉ាងខ្លាំង នៅពេលបានឃើញរូបភាព និងឮដំណឹងនេះ នៅតាមបណ្តាញសារព័ត៌មានផ្សេងៗ និងជាពិសេសតាមបណ្តាញសង្គមហ្វេសប៊ុឃ។ សូមប្រិយមិត្តតាមដានអានបទអត្ថាធិប្បាយ និងមតិរបស់ប្រិយមិត្ត Facebook មួយចំនួនជាមួយគេហទំព័រសុខភាពកម្ពុជា ដូចតទៅ៖
យុវតីរងគ្រោះត្រូវបានគេស្គាល់ឈ្មោះថា សោម ចាន់រស្មី អាយុ១៧ឆ្នាំ រៀនថ្នាក់ទី៩ នៃសិស្សវិទ្យាល័យផ្សារដើមថ្កូវ។ ថ្ងៃកើតហេតុ បើតាមសាក្សីឃើញផ្ទាល់បានបញ្ជាក់អោយដឹងថា ម៉ូតូរបស់យុវតីរងគ្រោះម៉ាកClickពណ៌ឈាមជ្រូក បានបោះពួយយ៉ាងលឿនដូចព្យុះខណៈពេលដែលក្រុមរបស់ខ្លួនកំពុងតែជិះសប្បាយយ៉ាងលឿនស្លេវនៅក្នុងបរិវេណទីក្រុងកោះពេជ្រ នាវេលាម៉ោងប្រមាណ៩ព្រឹក។ ភ្លាមនោះស្រាប់តែពេលដែលកំពុងតែជិះយ៉ាងលឿន និងសប្បាយភ្លេចខ្លួន ម៉ូតូរបស់យុវតីរងគ្រោះដែលមានដឹកគ្នាសរុប៣នាក់ ទាំងអ្នកបើកដែលជានារីរងគ្រោះផ្ទាល់បានមកដល់ផ្លូវកោងមួយ តែដោយសារតែបត់ចង្កូតមិនទាន់ ម៉ូតូរបស់យុវតីរងគ្រោះ ក៏បានបោះពួយទៅបុកនឹងបង្គោលភ្លើងហើយបានផ្លោងអ្នកបើកបរម៉ូតូខ្ទាតចេញពីម៉ូតូចូលទៅក្នុងគុម្ភត្រែងដែលនៅក្បែរនោះ។
យុវតីរងគ្រោះដែលជាម្ចាស់ និងអ្នកបើកបរម៉ូតូនេះផ្ទាល់ បានរងរបួសដោយរយះភ្លៅទាំងគូ ត្រង់ក្រលៀន ចំណែកឯអ្នកជិះនៅកណ្ដាលម៉ូតូបានសន្លប់ ខណៈពេលដែលអ្នកអង្គុយនៅខាងក្រោយគេបង្អស់ ទទួលរងរបួសស្រាលដោយចុកដើមទ្រូង។ យុវតីរងគ្រោះដែលជាម្ចាស់ម៉ូតូត្រូវបានគេដឹកទៅសង្គ្រោះនៅមន្ទីរពេទ្យកាល់ម៉ែត តែជាអកុសលក្មេងស្រីរូបនេះបានស្លាប់ក្នុងរយៈពេល២ម៉ោងក្រោយពេលទៅដល់មន្ទីរពទេ្យ។
នាពេលបច្ចុប្បន្នយើងសង្កេតឃើញថា សិស្សានុសិស្សនាសម័យ២០១២នេះ ហាក់ដូចជាកំពុងតែធ្លាក់ចូលជ្រៅទៅក្នុងការសប្បាយភ្លើតភ្លើនភ្លេចខ្លួនថាជាអ្នកសិក្សា។ សិស្សមួយចំនួនបានចំណាយពេលវេលាសិក្សារបស់ខ្លួន ទៅចំណាយចោលដោយមិនបានគិតអំពីផលអវិជ្ជមានទៅថ្ងៃអនាគត។ បើយើងមើលទៅលើករណីយុវតីវ័យ១៧ឆ្នាំ ដែលរងគ្រោះថ្នាក់ចរារណ៍សា្លប់នៅឯកោះពេជ្រវិញ យើងឃើញថា ក្មេងស្រីជនរងគ្រោះ បានស្លៀកពាក់ឯកសណ្ឋានជាសិស្សសាលា ដែលគេអាចសន្និដ្ឋានបានថា អាចជាសិស្សដែលលួចគេចចេញពីម៉ោងសិក្សារបស់ខ្លួនក្នុងន័យដើម្បីចេញមកដើរកម្សាន្តសប្បាយជាមួយមិត្តភក្តិនៅឯកោះពេជ្រទាំងព្រឹកព្រលឹម។
ហេតុការណ៍គ្រោះថ្នាក់នេះ បានធ្វើឲ្យបងប្អូនប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរមួយចំនួនមានចម្ងល់ និងបានបញ្ចេញប្រតិកម្មរបស់ខ្លួនជាច្រើននៅតាមបណ្តាញសង្គម មានដូចជាហ្វេសប៊ុឃ ធ្វីតទ័រ គេហទំព័រសារព័ត៌មានក្នុងស្រុកជាច្រើន ព្រមទាំងបង្ហាញពីសេចក្តីសោកស្តាយចំពោះសពជនរងគ្រោះផងដែរ។ ប្រិយមិត្តបណ្តាញសង្គមមួយចំនួនខ្លះបរិយាយស្តីបន្ទោសជាប្រយោល ខ្លះស្តីបន្ទោសចំៗទៅលើជនរងគ្រោះ និងអ្នកពាក់ព័ន្ធ ឯខ្លះទៀតបានសម្តែងសេចក្តីសោកស្តាយចំពោះយុវតីនេះជាដើម។ ប្រតិកម្ម ដែលបងប្អូន និងប្រិយមិត្តឆ្លើយតបនៅតាមបណ្តាញសង្គមទាំងនោះ ជាពិសេសគេហទំព័រសុខភាពកម្ពុជា HealthCambodia.com សូមលើកយកនូវមតិសំខាន់របស់ប្រិយមិត្តចូលរួមយោបល់មួយចំនួនដូចខាងក្រោមដែលប្រិយមិត្តបានលើកឡើងយ៉ាងដូច្នេះថា៖
1 .ឪពុកម្តាយមានកូន២ទៅ៣នាក់ គ្រប់គ្រងអត់បានផង ចុះទម្រាំសាលារដ្ឋ និងសាលាឯកជនផងនៅពួកគេនឹងបន្លំបានមិនអាចបន្ទោសគ្រូបានទេ! បើសិស្សវាមិនចូលហើយ គឺពិបាកហាមឃាត់ណាស់។
2 . វាមែនហើយ អារឿងពិបាកហាមសិស្ស តែគ្រូត្រូវផ្ដល់ដំណឹងដល់អាណាព្យាបាលសិស្សផងដែរ មែនអត់?
3 . បន្ទោសគ្រូគឺមិនត្រូវទេ សិស្សសម័យឥឡូវគ្រូទូន្មានមិនស្រួលៗ តាមវាយគ្រូទៀត។ មិនចំអកឡកលើយអីទេ តែសង្ឃឹមថាក្មេងៗក៏សិស្សសាលានឹងមានការភ្ញាក់ខ្លួន ខំប្រឹងរៀនសូត្រ ដើម្បីជាទំពាំងស្នងឬស្សី។.
4 . ជីវិតមនុស្សគ្រប់ៗគ្នាសុទ្ឋតែមានតម្លៃ មិនថាគេនោះមានចរិកបែបណាក៏ដោយ។ ពាក្យថាភ្លើ មិនគួរនិយាយចេញពីមាត់អ្នកដែលបានរៀនចេះដឹងនោះទេ ព្រោះថាសូម្បីតែអ្នកមិនចេះអក្សរសោះក៏គេចេះពិចារណាដែរ។ សុំទោសផងបើខ្ញុំប្រើពាក្យមិនសមរម្យ។ សំណួរមួយសម្រាប់ពិចារណាលើសារព័ត៌មាន លើការបន្ទោសគ្រូបង្រៀន ក្នុងការមិនផ្តល់ព័ត៌មាន។
5 . ប្រាក់ខែគ្រូបង្រៀនបានប៉ុន្មាន? ធ្វើយ៉ាងណាអាចតាមដានសិស្សបាន ហើយពីណាគេជាអ្នកចំណាយក្នុងការតាមដាន?
6 . ប្រើគោក៏អោយស៊ីស្មៅដែរ គ្នាស្លាប់ទៅហើយ អហោសកម្មទៅ កុំនិយាយបន្ទោសអោយអី។
7 . រឿងគ្រោះថ្នាក់គ្មានណាដឺងមុនទេ កុំថាដល់ទៅម៉ូតូកង់មានតែពីរ ឡានមានកង់រហូតដល់ទៅ៤ គង់តែគ្រោះថ្នាក់ក្រឡាប់តាមផ្លូវ។ អ្នកនៅរស់ឃើញហើយ ត្រូវចេះកាពារសុវត្ថិភាពរបស់ខ្លួន កុំប្រហើន មើលងាយជីវិតខ្លួនឯង។
ខាងលើនេះ គ្រាន់តែសម្តីមានន័យចង់អប់រំយុវសិស្សទាំងឡាយ ដែលបានផ្តល់យោបល់មិតិនៅលើគេហទំព័រសុខភាពកម្ពុជា លើកយកមកសម្រាប់ឲ្យប្រិយមិត្តគិតឆ្វេងយល់តែប៉ុណ្ណោះ។ ប្រការដែលសំខាន់ ការដែលមនុស្សស្លាប់ទៅហើយ យើងនាំគ្នាអហោសកម្មឲ្យជនរងគ្រោះ ឲ្យបានទៅកាន់សុខគតិភពផងចុះ។ តែជាមួយគ្នានេះ មានប្រិយមិត្តខ្លះបានលើកឡើងចំពោះការប្រមាថដល់គ្រូដែលចូលបង្រៀនមួយចំនួន ដូចដែលប្រិយមិត្តបានអាននូវអត្ថន័យនៃប្រិយមិត្តខាងលើបានបញ្ចេញមតិស្រាប់ ទាក់ទិនទៅនឹងគ្រូបង្រៀន និងគ្រូនាយកគ្រប់គ្រងសាលា។ មានករណីខ្លះបានយល់ថា គ្រូនាយកមិនចេះគ្រប់គ្រង ចេះតែគិតពីរឿងលុយ ទើបបណ្តោយឲ្យមានការគ្រប់គ្រងមិនល្អ រីឯមតិខ្លះបានលើកឡើងថា មិនមែនឬមិនអាចបន្ទោសគ្រូទាំងស្រុងបានទាំងអស់នោះទេ គឺមកពីបញ្ហាប្រាក់បៀវត្សន៍របស់គាត់មិនគ្រប់គ្រាន់ ទើបបានជាគាត់មិនសូវខ្វល់ខ្វាយពីរឿងគេចសាលារបស់សិស្ស ដោយយល់ថា បើអ្នកណាមករៀនចេះ បើអ្នកណាមិនមករៀនគឺអត់ចេះ ចង់ចេញទៅណាទៅចុះ គាត់មិនខ្វល់មិនខ្វាយអីនោះទេ សំខាន់ឲ្យតែបានលុយចូលហោប៉ៅនៅពេលប្រឡង ឬនៅពេលដាច់ខែ ដាច់ឆ្នាំម្តងៗ។ រីឯខ្លះទៀត ក៏បានលើកឡើងផងដែរថា គឺមកពីការគ្រប់គ្រងរបស់នាយកសាលាមិនល្អទើបបណ្តាលឲ្យមានរឿងបែបនេះ ហើយប្រិយមិត្តខ្លះឆ្លើយថា មិនមែនគ្រូទាំងអស់គ្នាគិតតែពីរឿងលុយតែមួយមុខនោះទេ គឺមានគ្រូខ្លះក៏ល្អផងដែរ គាត់ចេះយល់យោគអធ្យាស្រ័យដល់សិស្ស និងចេះអប់រំសិស្សផងដែរ តែមានសិស្សមួយចំនួនទេ ដែលមិនព្រមយកចិត្តទុកដាក់ស្តាប់ និងធ្វើព្រហើនដាក់គ្រូថែមទៀតផង។
ចំពោះបញ្ហាទាក់ទិនទៅនឹងការអប់រំនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា គេសង្កេតឃើញថា កម្ពុជានៅមានភាពទន់ខ្សោយនៅឡើយចំពោះប្រព័ន្ធអប់រំ។ នេះបើយោងតាមការវាយតម្លៃរបស់ស្ថាប័នកំពូលនៅក្នុងស្រុកនិងក្រៅស្រុក រួមទាំងអង្គការក្រៅរដ្ឋាភិបាលនៅកម្ពុជា និងអន្តរជាតិ។ បើតាមរបាយការណ៍របស់អង្គការយូនីស្កូកាលពីឆ្នាំ២០១១ និងអង្គការអាយឡូ បានឲ្យដឹងថា ប្រព័ន្ធអប់រំនៅកម្ពុជានៅតែមានបញ្ហាប្រឈមខ្លាំងនៅឡើយ ដែលកត្តានេះ បានធ្វើឲ្យកុមារចំនួន១៧ម៉ឺននាក់មិនបានចូលរៀន ហើយយុវជនមួយចំនួនបានសម្រេចចិត្តបោះបង់ចោលការសិក្សាដោយសារតែគ្មានប្រាក់បង់ថ្លៃទិញវិញ្ញាសាររបស់គ្រូ និងមិនមានថវិការគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីបង់ថ្លៃសិក្សា និងដោយសារតែស្ថានភាពគ្រួសារក្រីក្រលំបាកជាដើម។ បើយើងក្រឡេកទៅមើលអត្រានៃភាពអត់ការងារធ្វើ និងការប្រកួតប្រជែងទីផ្សារការងារជាមួយបណ្តាប្រទេសមួយចំនួននៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា យើងសង្កេតឃើញថាកម្ពុជានៅពុំទាន់មានធនធានមនុស្សដើម្បីអភិវឌ្ឍប្រទេសគ្រប់គ្រាន់នៅឡើយទេ ដែលជាហេតុនាំឲ្យយុវជនមួយចំនួន ប្រព្រឹត្តអំពើមិនល្អ ដូចជាមិនគិតខំរៀនសូត្រដោយសារឃើញអ្នកដទៃមិនចូលរៀនដូចខ្លួន ក្លាយទៅជាជនមិនល្អនៅក្នុងសង្គមតាមរយៈការធ្វើសកម្មភាពល្មើសផ្សេងៗ ក្លាយទៅជាជនរងគ្រោះដោយសារគ្រឿងញៀន ឬក្លាយទៅជាជនមានឈ្មោះរស់ក្នុងសង្គមមិនល្អជាដើម។ តើកិច្ចការនេះ យុវជនខ្លួនឯងជាអ្នកដោះស្រាយឬក៏ស្ថាប័នរាជរដ្ឋាភិបាលត្រូវយកចិត្តទុកដាក់បន្ថែមទៅលើប្រព័ន្ធអប់រំនៅកម្ពុជា ឬក៏មានវិធីសាស្រ្តយ៉ាងណាខ្លះបន្តទៀត?
ការពង្រឹងគុណភាពអប់រំនៅកម្ពុជា គឺជាបញ្ហាដ៏លំបាកមួយដែលរាជរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជា ក្រសួងពាក់ព័ន្ធ រួមទាំងសង្គមស៊ីវិលចូលរួមដោះស្រាយ ដើម្បីឲ្យយុវសិស្សនិស្សិតកម្ពុជាអាចប្រកួតប្រជែងទីផ្សារការងារជាមួយបណ្តាយុវសិស្សនិស្សិតនៅតាមបណ្តាប្រទេសជិតខាង និងនៅលើសកលោក។ ម្យ៉ាងវិញទៀត យុវជនខ្លួនឯងក៏ត្រូវចេះគិតពិចារណាផងដែរថា ការសិក្សាគឺនាំមកនូវអនាគតភ្លឺស្វាងទៅថ្ងៃអនាគត ដូច្នេះយុវជនខ្លួនឯងមិនត្រូវប្រព្រឹត្តិនៅអំពើផ្តេសផ្តាសដែលនាំខាតបង់ពេលវេលាសិក្សារបស់ខ្លួនទៅដោយទទេៗនោះទេ។ ដូចពាក្យចាស់មួយតែពោលជាញឹកញាប់ថា បើយើងចង់ពឹងអ្នកដ៏ទៃឲ្យជួយខ្លួន គឺយើងត្រូវជួយខ្លួនឯងជាមុនសិន ឬអាចនិយាយជាភាសាបាលីបានថា «អត្ថាហិ អត្ថនោ នាថោ» ដែលប្រែថា «ខ្លួនទីពឹងខ្លួន»។
ជាចុងបញ្ចប់នៃការអធិប្បាយនេះ សូមលោកអ្នកដែលជាប្រិយមិត្តរបស់គេហទំព័រសុខភាពកម្ពុជាទាំងអស់ ចូលរួមស្វែងយល់សម្រាប់ជាការពិចារណាដោយសមហេតុផលរៀងៗខ្លួន។ គេហទំព័រសុខភាពកម្ពុជា ក៏សូមអំពាវនាវដល់សិស្សានុសិស្ស ប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរទាំងអស់នៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា ត្រូវយកចិត្តទុកដាក់ខ្ពស់ចំពោះបញ្ហាការសិក្សារបស់លោកអ្នក និងកូនចៅរបស់លោកអ្នកឲ្យទទួលបានផ្លែផ្កាទៅថ្ងៃមុខដោយចៀសវាងឲ្យបានពីបញ្ហាគ្រោះថ្នាក់ផ្សេងៗឲ្យបានចំពោះអាយុជីវិតដ៏មានតម្លៃរបស់លោកអ្នក។ ពីគេហទំព័រសុខភាពកម្ពុជា ក៏សូមចូលរួមរំលែកទុក្ខដល់សពជនរងគ្រោះដោយសារគ្រោះថ្នាក់ចរាចរណ៍ខាងលើផងដែរ និងសូមឲ្យនាងបានទៅកាន់ឋានបរមសុខទៅជាតិមុខ។
អត្ថបទដោយ ៖ សៀង វិរៈ
ចេញផហសាយ ៖ ថ្ងៃទី០២ ខែកក្កដា ឆ្នាំ២០១២
Leave a Reply